Thursday, January 01, 2009

Traces


Δεν είσαι συ γι' αυτά, τί σε φορτώνω;
Εσύ την ησυχία σου, το βλέμμα σου στα υπογραμμισμένα
να μη χαθεί εκατοστό
παρ' ολ' αυτά
παρ' όλ' αυτά
σ' ευχαριστώ
δεν είσαι για μεγάλες περιπέτειες, το σέβομαι
ένα περίπατο στο κέντρο το πολύ
καμιά φορά στη θάλασσα
ως εκεί
παρ'ολ'αυτά
παρ' όλ' αυτά
μου είν' αρκετό
προσπάθησες να είσαι κάτι άλλο κι ας μην πέτυχε
εγώ είναι σα να γύρισα τον κόσμο
κι ας μη σε κούνησα όσο θέλω απ' τη βολή σου
κι αν δε σε κούνησα όσο θέλω απ' τη βολή σου
με τα καράβια που με πήγαινες να δω
με τα καράβια που με πήγαινες να δω ταξίδευα...
ταξίδευα...
ταξίδευα...
Κι ας είδα τη ζωή στην τηλεόραση
κι ας διάβασα τα πάντα στα βιβλία
κι ας ήμουν και δεν ήμουνα στο πλάϊ σου
κι ας ήμουν και δεν ήμουνα στο πλάϊ σου ταξίδευα...
ταξίδευα...
ταξίδευα...


Νομίζω το τραγούδι αυτό βγήκε απευθείας από το 2008 και έχει βάλει πρόσω ολοταχώς κατά το 2009 που μόλις από χτες σε 364 πιά επαναλήψεις από σήμερα για τί σκαρί πρόκειται θα ΄χει το τράτο να αποδείξει. Για έναν περίεργο λόγο τα πολλά μικρά λογάκια που έχει μέσα του το καινούργιο τραγούδι του Γεράσιμου, της Νατάσσας και του Θέμη μου φαίνονται πιό ευθύβολα από ποτέ. "Κι ας μη σε κούνησα όσο θέλω απ΄τη βολή σου με τα καράβια που με πήγαινες να δω ταξίδευα" Όχι μόνο στη δική μου ζωή. Αλλά και στις ζωές μας. Που έφτασαν χτες ως εδώ και από σήμερα έβαλαν ρότα για παραπέρα. Οι ταξιδιάρες...

Προσπαθήστε να δείτε λιγάκι πέρα από το φαινόμενο εγώ και το φαινόμενο εσένα. Υπάρχει όντως σε αυτούς τους στίχους μια μικρή διαφορά. Προσπαθήστε να δείτε πέρα από τις λέξεις. Σε μια άλλη προοπτική. Την απέραντη θάλασσα. Ένα διάλογο του εγώ με το εσένα, ένα διάλογο του 9 με το 8 που δεν τα κατάφερε και παρήλθε. Κυρίως όμως έναν αφοπλιστικό διάλογο και ειλικρινή του εγώ, πάνω και πέρα από όλα αυτά, με το εμένα.

Προσπαθείστε, θα δείτε. Οι μόνοι πραγματικοί διάλογοι, όσα πρόσωπα κι αν παίξουν κάποια στιγμή στο εργάκι, τη ζωή μας, θα είναι στην ουσία φωνές εξαίσιες μα πάντα δανεικές από ένα και μονο αφοπλιστικό εσωτερικό μονολογάκι που εξαιρετικά λίγες φορές τολμάμε και επιτρέπουμε οι ίδιοι στην ψυχή μας να συντελείται.

Σε συνέχειες. Με ακατανοήτες επαναλήψεις η ζωή. Κάθε χρόνο. Τέτοια ημέρα. Ανανέωση και καθαρμός. Στη θάλασσα. Ως εκεί. Το ένα εκατοστό ώρες ώρες λιγάκι πιό πέρα που ποτέ δεν θα φτάσεις. Παρόλαυτά. Οι στιγμές που είμαστε και νιώθουμε το πλάϊ μας μαζί. Μόνο τότε μπορούμε να γίνουμε κι οι άλλες...

Ξεκάθαρο προσπαθώ να αποδώσω το συναίσθημα της φετινής Πρωτοχρονιάς. Την ώρα που άλλαξε πραγματικά σαν πρώτη φορά μέσα μου ο χρόνος. Το ένιωσα. Γιατί άκουσα αυτό το τραγούδι. Και αποτραβήχτηκα διακριτικά απ' την παρέα. Και δάκρυσα. Tρελλαμένα. Από μια σύγκορμη συγκίνηση. Γιατί ήμουν εκεί και ήμουνα λιγάκι και πλάϊ μου. Και ας μην ήσουνα στο πλάϊ μου πιά εσύ. Γέρε χρόνε, φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, δειλά σου ψιθύρισα. Παρολαυτά. Με τραύματα, με σημάδια υπήρχες.

Καλή χρονιά, καλή χρονιά, χαρούμενη, χρυσή Πρωτοχρονιά, είπα λίγο πιό θαρρετά. Παρολαυτά. Τότε αποφάσισα να διώξω απ' την Πρωτοχρονιά αυτή όλα τα περιττά στολίδια. Και ξαναδάκρυσα. Λυτρωμένα. Και έγραψα κι αυτά εδώ σήμερα τα περιττά για να πω και λιγάκι πως εκείνη την ώρα στο πλάϊ μου έγινε και ήρθες. Κι ας είχες φύγει μόλις λίγα λεπτά πριν... Κι αυτό εδώ είναι το ευχαριστώ που μ΄όλη τη επίγνώση της ήττας μου μπορώ ακόμα να τραγουδάω με τη φωνή καθαρή ότι μέσα σου και μέσα μου ταξιδεύω...

14 comments:

"Αισθηματική ηλικία" said...

Καθως διάβαζα τα στιχακια της αρχής σκέφτομουν απο που είναι η αν ειναι δικα σου.
Οταν διάβασα ολόκληρη την ανάρτηση κατάλαβα πως ποτέ δεν είναι τυχαίες οι εκλεκτικές συγγένειες.
Ελπίζω να με θεωρείς μέρος του "εσενα" κι εμένα που πλεον ακράδαντα πιστεύω πως η νέα χρονιά θαναι καλή μόνο αν είναι μια χρονιά του ΕΜΕΙΣ!

Aντώνης said...

@ Αισθηματική ηλικία
Καλή χρονιά :)
Οι στίχοι είναι του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, η μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη και η φωνή της Νατάσσας Μποφίλιου. Το τραγούδι το εναρκτήριο τραγούδι φέτος στον Μελωδία και λέγεται Ευχαριστήριο. Αξίζει να το ακούσεις. Είναι πρωτίστως στις αισθήσεις νομίζω που απευθύνεται. Αυτό προσπάθησα να γράψω εδώ, πώς μίλησε στις αισθήσεις μου.
Όσο για "εμένα κι εσένα" τα χρόνια και τα τραγούδια μόνο με εμείς προχωράνε :)

7Demons said...

Γράψαμε αρχικά κάτι ακατανόητα προσωπικό.
Μετά το σβήσαμε.

Καλή χρονιά!

Σμούτς.

uberbastard said...

Mου θυμισε ενα ποιημα του Εκτορα Κακναβατου με τιτλο "Δικος μας ανθρωπος". Θα προσπαθησω να το βρω να στο στειλω

Aντώνης said...

@Πληθώρα δαιμονίων, το σμουτς είναι αρκούντως εκφραστικό και προσωπικό :) Καλή χρονιά σε άπαντα τα δαιμόνια!

@uberbastard Το περιμένω πώς και πώς. Στείλτο και στον jirashimosu :)

Καλή χρονιά!

quartier libre said...

@
ταξίδεψα
ταξίδεψα
ταξίδεψα
ταξίδεψα
κι αν δεν ταξίδεψα!

αλλοπαρμένη εγώ,
τρελλή εγώ,
ονειρο παρμένη εγώ,
ορφανό κοριτσάκι με τα σπίρτα
να τουρτουρίζει μονάχο στις παγωνιές εγώ,
ακίνητος μικρός μολυβένιος στρατιωτάκος
να κλαίω τις νύχτες στις σκοπιές εγω,
και στις ατέλειωτες θάλασσες παραγιός εγώ,
σε ολονυχτίες και διακονία
σύντροφος εγώ...

να είσαι καλά, Αντώνη μας
που μιλάς για τόσο δικά μας πράματα...

και ναι, ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ας είναι
αυτή η χρονιά !

:)

Aντώνης said...

@quartierlibre Σε αγαπώ :) Καληνύχτα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ευαίσθητη ψυχή,
Με πήρες απ' το χέρι...
Με συνεπήρες με τη "διαδρομή"
Φεύγω όμως, για να αναζητήσω το τραγούδι, αφήνοντάς σου ευχές.

Για το Νέο Χρόνο εύχομαι ΥΓΕΙΑ,ΧΑΡΑ, ΑΓΑΠΗ, ΓΑΛΗΝΗ και προπάντων ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ!


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

anna said...

"Γιατί άκουσα αυτό το τραγούδι. Και αποτραβήχτηκα διακριτικά απ' την παρέα. Και δάκρυσα. Tρελλαμένα. Από μια σύγκορμη συγκίνηση. Γιατί ήμουν εκεί και ήμουνα λιγάκι και πλάϊ μου."

Με τα καράβια που με πήγαινες να δω... Ταξίδευα...

Καλή χρονιά Αντώνη! :)

Aντώνης said...

@φύρδην μίγδην ευχαριστώ πολύ για τις γλυκιές σου ευχές. Καλοτάξιδη και υψιπετούσα η νέα γλαρένια σου χρονιά

@άννα μου, νέο κόλλημα σου λέω. Αλλά με πρωτόγνωρη συγκίνηση αυτή τη φορά. Καλή χρονιά να έχεις :)

anna said...

Και δεν είσαι ο μόνος... :)

Φιλί!

tovenito said...

αφού είναι του γεράσιμου είναι εγγύηση. ΤΕΛΟΣ

ceralex said...

άνθρωπέ μου εκεί αποτραβηγμένος από αυτά που αρχίζουν και αυτά που τελείωνουν είναι και τόσοι άλλοι. Ας βρίσκαμε όλοι μας την ίδια γωνιά για να στάζαμε το τελευταίο δάκρυ του 8 και το πρώτο του 9... Ας βρίσκαμε... και τότε θα ταξιδεύαμε όόόλοι μαζί με το ίδιο μέσον...μα ακομα κιαν δεν συμβαίνει αυτό...τα κύματα της θάλασσας είναι για όλους μας τα ίδια.

Να είσαι πάντα καλά και καλή χρονιά! Καλύτερη χρονιά!

Jimmy Rose said...

Τα έχω καταφέρει και δεν έχω ακούσει ακόμα το τραγούδι. Όμως διαβάζοντας τους στίχους, φέρνω στο μυαλό μου τη φωνή να τους ερμηνεύει και συγκινούμαι.
(κυρίως για το "προσπάθησες να είσαι κάτι κι ας μην πέτυχε, εγώ είναι σαν να γύρισα τον κόσμο").
Καλημέρα