Monday, April 16, 2007

Του Θωμά


Αυτός που έπιασε το χέρι
Το ένιωσε
Δεν υπάρχει ελπίδα στη φθορά ενός υπέρλαμπρου αστέρος
Κοίταξε καθαρά τη καρδία τότε τον ουρανό
Εκείνος έβρεχε γιατί ήταν ο άπιστος.

3 comments:

kyriaz said...

Πάντως ο Θωμάς για μένα δε συμβολίζει τόσο την απιστία όσο την επιστημοσύνη,την τάση του ανθρώπου για έρευνα και...χειροπιαστές αποδείξεις.

Να 'σαι καλά Αντώνη!

Θ. Βοριάς said...

Κι οι στάλες
μάτια που γυάλιζαν
κι η ξεραμένη ανάμνηση
κόκκινη σκουριά των καρφιών
γύρω απ' τα τρύπια σύννεφα
γύρω απ' το κίτρινο φεγγάρι
που έπινε άπληστα την προδοσία
γιατί δίψαγε
απ' τη νύχτα εκείνη
πάνω απ' το σταυρό.

Anonymous said...

Όμως ο συγκεκριμένος Θωμάς, μονάχα άπιστος δε μπορεί να θεωρηθεί...

Nice post. :)