Καμία αναφορά ακαθόριστα στο χρόνο και στον τόπο ζούμε κι είναι αυτό ένα χαρούμενο παιχνίδι ανυπαρξίας που θα μας αιφνιδίαζε αν ήταν αλλιώς. Αλλιώς είναι. Έχουμε ορίσει με σαφήνεια όλες τις συντεταγμένες του αναπόδραστου και όλες οι στιγμές και οι τόποι έχουν γίνει φυλακή μας. Ακόμα κι αν σπάσω ένα μοιρογνωμόνιο ξέρω με ακρίβεια του κλάσματος της Σπασμένης του Μοίρας πού βρίσκομαι. Ναι, μπορεί όλα αυτά να είναι μια ταυτολογία. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις είναι απλώς τραγελαφική.
2 comments:
Σαν την καθημερινότητα που βαραίνει φορές φορές..
κι όμως καμμιά φορά έρχονται στιγμές που δε περιμένεις κι εκεί εκπλήσσεσαι, μπορεί ευχάριστα μπορεί και όχι
Post a Comment