Τα αυτοκινητάκια μου

Το νόημα μιας πράξης 

βυθισμένης στην αδράνεια, 

βουλιαγμένης, καταποντισμένης 

απύθμενα 

είναι αυτή η στάση των αγγέλων 

στην άκρη στο μπαλκόνι 

δεν ακούνε τίποτα 

βλέπουν τον δρόμο μισοάδειο 

και δεν πέφτουν 

δεν είναι ελεύθεροι 

είναι μπροστά μου 

αλλά δεν φαίνονται 

αμφιταλαντεύονται 

μετεωρίζονται 

αφανίζονται 

παραμένουν 

πρόγονοι της θεάρεστης συνέχειας 

και του προκαθορισμού τους 

διχάζονται

πιστοί και υπάκουοι 

σιωπηλοί και σιγανοί 

αθόρυβοι και αόρατοι 

θεατές ορατών τε και μη ακροαμάτων 

όσο κάθομαι εδώ αδρανής 

και πιστεύω ότι έχω παρέα 

και δεν ακούω τίποτα 

και υπάρχουν. 

Οι δρόμοι άδειοι μου είναι αρκετό. 

Κι ο χρόνος ο άδειος πολύτιμος.