Monday, December 29, 2008

2008: Τελευταία έξοδος



Θα ήθελα πάρα πολύ μια που έφτασα τις εννιά να γίνουν οι αναρτήσεις μου δέκα. Έτσι μπας και τελείωσει κάπως άριστα, όπως όπως άριστα δηλαδή κι ετούτο το χρονάκι. Διακατέχομαι προφανέστατα από το σύνδρομο του καλού μαθητή ωρύεται ο μάρτυρας κατηγορίας. Τρεις τρεις εννιά, σύνολο ολοκληρωμένο ο δικηγόρος υπεράσπισης στωικά από την άλλη υποστηρίζει, φτάνουν για φέτος οι αναρτήσεις σας, αγαπητέ, σταματήστε. Για την ακρίβεια τα πάντα φτάνουν ήδη από πέρυσι λέω κατηγορούμενος με τη σειρά μου κι εγώ. Είναι πρό των πυλών το εννιά. Αντιστροφή αντίστροφης μέτρησης κάνω από το εφτά και θα εγκληματίσω φέτος όπως και δήποτε, αν φτάσω έτσι συγκαμμένος όπως πηγαίνω τώρα από δω κι ως το δέκα. Ομολόγησα. Κι έτσι ορίστηκε η δικάσιμος απόψε.

Ποιός θα σου δώσει εσένα στο κάτω κάτω σημασία επιμένει γνωστός άγνωστος δικολάβος. Δεν είναι και ακριβώς εντός της αιθούσης αυτός, πανταχού παρών ωστόσο την κοινή μου γνώμη διχάζει. Ένα χ ανάμεσα σε μένα, τον υπερασπιστή και τον επικριτή μου. Ορατά τα πάντα, κυρίως τα αόρατα: ευχή μου το 2009 να τα πιστέψω.

Ένα ακόμα σκαλί στην κακοτράχαλη σκάλα μιας αδυσώπητης μοίρας. Χαίρε βάθος αμέτρητον ανθρωπίνοις λογισμοίς, χαίρε ύψος δυσθεώρητον και αγγέλων οφθαλμοίς... Τί έγινε, αρχίσαμε από τώρα τους χαιρετισμούς στο 2009, πικρόχολε γνωστέ μου;;; Ώρες ώρες έτσι που τα λέγεις δραματικά κι εγώ ο κερατάς κάθομαι και τη γραφικότητα σου ετούτη στ αλήθεια κάνω κέφι. Δηλαδή έτσι που τα γράφεις θα πρέπει να φαίνομαι αφάνταστα γραφικός ώρες ώρες εκεί έξω -πείτε μου, θα το εκτιμούσα. Παλιάτσος, γελοίος, ουτιδανός! Το blogging απόψε δεν είναι καν αφορμή, η δέκατη ανάρτηση ούτε. Πόσο λίγη σημασία έχει κι αν γίνει κι α δε γίνει. Ηρεμήστε όμως, παλιάτσος εδώ, που σημαίνει μόνο αφελής ανεπανόρθωτα κι αθώα.

Πάντα με τη μαθηματική λογική το θεματάκι μου ιδεολογικά το είχα. Ευστροφία μηδέν ο αφελής. Όχι τόσο με τα νούμερα αυτά καθ' αυτά ούτε με τους αριθμούς - να, το 19,6 στο απολυτήριο κάπου θαμμένο τώρα παράφωνα καγχάζει: και τέλειωσα με άριστα αλλά δεν έχω ευχάριστα, μαμά, το 8 με τις καμπύλες του με έχει κατατρομάξει- . Αλλά επί του πρακτέου και επί του πιεστηρίου θαρρώ, δεν κατάλαβα ποτέ χριστουλάκι από τη συμφωνία που δίνουν χέρι χέρι δύο τυπικές χρονικές μονάδες που πρέπει να κατακτηθούν σε σειρά και οι οποίες κατά διαβολική σύμπτωση αποτελούν και ποσοτικά μεγέθη που αξιολογούν την επίδοση του κατακτητή τους συνάμα. Για να το κάνω και λιανά -σπούδασα και δάσκαλος εξάλλου -8,7 εκεί και άριστα πάλι το δέκα: Έχω χάσει τη μπάλα στο λογαριασμό πώς από το οχτώ το σκαλοπατάκι που ακολουθώ ευθύς αμέσως μας κάνει φέτος εννιά κι από εκεί σκαλοπατάκι παραπάνω και όπα ωσπού να πάρεις χαμπαράκι να σου το δέκα. Σε όλα αυτά φόντο μια πρόοδος γεωμετρική. Που μάλλον για να είναι γεωμετρική θα αξιολογεί σε τρεις διαστάσεις τους συντελεστές μιας κάποιας επιτυχίας. Ίδου το έγκλημά μου: ανεπιτυχής παρακολούθηση της γεωμετρικής προόδου αυτής. Και παλιατσική το επάγγελμά και οι κινήσεις μου στο χόρο. Αξιολόγηση: 8,3. Λίαν καλώς.

Και καλά στις εξισώσεις με άγνωστους χ στην άλγεβρα και στα μαθηματικά πάντα στο τέλος κάτι αποκαλύπτεις. Μα στραβά, μα κουτσά καταλήγεις, ρε διάνοια, κάπου, έστω και στην τετραγωνική ρίζα του 4759823,67. Ή στη χειρότερη σε ένα επαίσχυντο 18 στο τέλος της τριμηνιαίας απανταχούσας. Με την περίπτωσή μου όμως, κύριε της δικαιοσύνης δικαστά, που ξαφνικά έχω ξεμείνει μετεξεταστέος και στα 4 τρίμηνα ετούτης της χρονιάς όλο γκάφες μπορείτε να μου πείτε τί θα γίνει; Πόση γεωμετρική πρόοδο φέτος πρέπει να τρέξω να καλύψω;

Α, και δύο ακόμα αγωνιώδη ερωτηματικά ως είθισται κάθε χρόνο τέτοιες μέρες: Μπορείτε να μου εμπιστευτείτε ποιά είναι η τετραγωνική ρίζα του 2009 μπας και αποκαλύψω το άγνωστο νόημα του, το χ; Επίσης, αν όπως λένε η αστρολογία έχει να κάνει με τα μαθηματικά ένας μικρός και καταφρονεμένος λέοντας ποιά μυστική εξίσωση καλείται φέτος να επιλύσει για να ακούσει πόσο ευτυχής θα είναι η χρονιά του;

Σωπαίνετε, στ' αλήθεια;; Ασχοληθείτε με τις εξισώσεις σας, παρακαλώ. Δικάστε με, όσο θέλετε, μόνον μη με απασχολείτε. "Να πληρώσουμε, Νίκο μου, και να φύγουμε, Νίκο μου, να φύγουμε" που θα λεγε κι η Σωφερίνα. Εγώ για το 2009 ζητώ ευθαρσώς και ξανά μέσα μου την αποφυλάκιση της ελπίδας

Να έχουμε όλοι μια καλή χρονιά. Ξεχάστε τους απολογισμούς και τους υπολογισμούς σας. Θυμηθείτε μέσα σας την ελπίδα. Όχι τη φιλοδοξία. Την βαθιά σας κι ανομολόγητη ελπίδα μόνο θυμηθείτε :)

4 comments:

Jirashimosu said...

Πολλά μαθηματικά για μένα αυτό το ποστ.
Κι έχω κουραστεί αυτές τις μέρες να μετράω, να υπολογίζω να αφαιρώ.
Κρατάω αυτή την ελπίδα που λες κάπου στο τέλος. Να δούμε τι σόι πράμα είναι κι αυτή που την τσαλαπατάνε κι έχει τον απέθαντο.
Καλή χρονιά να έχουμε. Όχι όπως μπει, αλλά όπως βγει.

BLUEPRINTS said...

ας την αποφυλακίσουμε λοιπόν για μια καλύτερη χρονιά

mahler76 said...

den έχω χρόνο να διαβάσω τώρα, απλά να αφήσω τις ευχές μου για μια όμορφη και δημιουργική νέα χρονιά. Να είσαι καλά.

diva said...

Πάνω που συγκεντρώθηκα με τόσα μαθηματικά, μου'δωσες μια με τις τελευταίες σου προτάσεις και με τίναξες σαν ρεύμα!

Καλή Χρονιά