Monday, October 20, 2008

There was a boy...



Κάπως έτσι... Ναι, ενδεχομένως πολύ δραματικά και θεατράλε και παραφορτωμένα και μπαρόκ και με όσες αλλες επιθετικές -δηλαδή προσδιοριστικές- κατηγορίες μπορείτε και θέλετε, αλλά τί να γίνει υπάρχει και αυτή η εκδοχή βιωμάτων, ξέρετε... Οι ορισμοί εξ... ορισμού περιορίζουν κι αυτές... οι υπερβολές, επιτρέψτε μου... έχουν μια απέραντη αλήθεια. Δυσνόητη ενδεχομένως αλλά αναλύεται μόνο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Σαν ορισμός και δαύτη. Αλλά ευρύστερνος. Δεν έψαξα ποτέ την πραγματική ζωή. Την κατάλαβα πολύ καλά πολύ νωρίς. Να ξεφύγω. Την αληθινή ζωή πόθησα. Τίποτα άλλο. When will I begin to live again? Ένα μονάχα σας παρακαλώ... μην πείτε "αιθεροβάμων"... θα ήταν το πιό εύκολο. Και το εύκολο, αν μη τι άλλο, δε μ' αρέσει... άσε που στην τελική δεν είναι και τόσο πραγματικό...

6 comments:

tovenito said...

δεν σε λέμε αιθεροβάμων. εξάλλου στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκηνή. και επιπλέον οι ταμπέλες δεν μου αρέσουν τόσο.
εσύ ξέρεις καλύτερα εξ ορισμού

ΠΑΥΛΟΣ said...

εξ ορισμού σε αγαπάμε, και εξ ορισμού δεν σε λέμε αιθεροβάμων!

BLUEPRINTS said...

είναι φανερό ότι δε σου αρέσουν τα εύκολα, στα δύσκολα λοιπόν, βουρ και θα τα καταφέρεις

mahler76 said...

μας αρέσουν τα μπαρόκ και τα δύσκολα.

ΚΟΥΠΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ said...

ta diskola ine afta poy aksizoyn giafto koyragio kai tha ta kataferis

ceralex said...

leave all these to yesterday...
κάποτε μου χες πει... τρέχα! για το κατακει...

Καλό σου βράδυ Αντώνη