Και η ώρα έχει πάει τόσο αργά που θα ήμουν ευτυχισμένος αν συνέχιζα. Μα δεν μπορώ. Αντέχω τα πάντα. Μόνο τη μέρα που τελειώνει δεν αντέχω. Και περνά αγύριστη κι αδάνειστη, γυναικεία, όσο και να την πληρώσεις. Θα γυρίσεις πάντα πίσω να της πεις δώσε μου κι άλλα. Με αυτή την ωραία απληστία που δεν θέλεις τίποτα να τελειώσει. Εκείνη όμως γυρνάει το πλευρό κι ενδίδει στον επόμενο ήλιο. Γιατί αν τελειώνει κάτι σημαίνει κιόλας στο λεπτό ότι χάθηκε. Και δεν μπορείς να συγκρατήσεις τους μικρούς σπαραξικάρδιους ενθουσιασμούς από την καρδιά ενός λεπτού που περνάει. Κι όμως αυτή η υποδιαίρεση κιόλας της ώρας χωράει τόσους πολλαπλασιασμούς. Φοβάμαι όταν ακούω μια φράση καραμέλα. Ζήσε το τώρα λένε, ζήσε το τώρα πιπιλίζουν. Δεν το αντέχω. Κι ίσως αυτό να σημαίνει αντοχή: που δεν αντέχω. Δεν ξέρω. Γυρίζω πάντα και σαν παιδί κοιτώ τους εραστές όταν γυρίζουν πλευρό και κοιμούνται. Και θέλω να ανοίξω το παράθυρο να κοιτάξουν τη θάλασσα που κανένας δεν μπορεί να την εξαντλήσει. Και θέλω να ανοίξω τη μπαλκονόπορτα και να είναι απέξω μια θάλασσα έτοιμη να ξεπλύνουν και το αποψινό ξενύχτι στα νερά της, στα γαλάζια ήρεμα κύματα που το ένα φέρνει πάντα το άλλο. Ανεξάντλητα. Ατελείωτα. Το ένα πάνω στο άλλο. Ερωτικά. Και μόνο αυτή την ώρα μου αρέσει και η ημέρα και η θάλασσα. Ενώ έχει ξημερώσει. Ωστόσο λίγο πριν βγει με τις ακτίνες του ο ήλιος. Και έχει η ώρα τη δροσιά από ένα ποτήρι νερό κρύο.
14 comments:
Τις θαλασσινές καλημέρες μου...
"Φοβάμαι όταν ακούω μια φράση καραμέλα"
τι υπέροχο κείμενο!
καλό μπανάκι... χωρίς καραμέλες ή έστω μ' αυτές που προτιμάς
Από τα ωραιότερα κείμενα σου...χωρίς άλλο σχόλιο!
Αληθινό μπάνι, λοιπόν? Πήραμεκαι χρώμα?
διαβαζοντας το κειμενο αυτο, συνειδητοποιησα για αλλη μια φορα οτι ισως οι στιγμες ευτυχιας να ηταν περισσοτερες αν δεν σκεφτομασταν τοσο πολυ.. ρηχης ευτυχιας? ισως... αλλα τελικα, ειναι ευλογια ή καταρα το να ξερεις? ή εστω το να προσπαθεις να μαθεις? μηπως ο απαισιοδοξος ειναι απλως ενας καλα πληροφορημενος αισιοδοξος? το ειπε αλλωστε καποτε πολυ πριν απο μας : "μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι"...
Tη δροσιά του να χεις!
Και οι καραμέλες για κάποιο λόγο είναι γλυκές, για κάποιο λόγο υπάρχουν.
Καλησπέρα.
Θαλασσινούς χαιρετισμούς κι από μένα!
...Πόσο μας μοιάζεις!
(Βέβαια δεν ξέρουμε εαν αυτό είναι καλό-σα στάση όχι το ότι μας μοιάζεις ή σου μοιάζουμε...).
Πανεμορφο!!!
Αχ και εγώ θέλω λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ'αγορι μου! Αλλά αυτή εξεταστική με κρατάει μέσα!Όχι πως έχω εγώ εξεταστική βέβαια αλλά τ'αγόρι μου και αυτά τα 3 πάνε πακέτο!Χιχιχι!
ΑΝΤΕ,ΚΑΛΟ ΜΠΑΝΙΟ......
Είναι όμορφο το ξημέρωμα. Νομίζεις πως η μέρα που μόλις άρχισε θα κρατήσει για πάντα... θέλεις να κρατήσει για πάντα...
...σαν παιδί ξεγελιέσαι κάθε μέρα...
μα η ζωή δεν είναι για χόρταση. Τι νόημα θα είχε ο ήλιος χωρίς σκιά; Ετσι κι η μέρα παίρνει την αξία της απ΄την νύχτα.
Και μένα μου αρέσουν τα νυχτερινά μπάνια γιατί τότε οι άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει την θάλασσα. Τότε, μου αρέσει να την ανακαλύπτω εγω...
Post a Comment