Thursday, June 12, 2008

Κόλλα αναφοράς


Θα ξεκινούσα να γράφω από την αρχή τώρα που βλέπω τα πράγματα από την άλλη όψη. Όμως το ξέρω. Κι από την άλλη ο ίδιος θα είμαι πάλι. Δεν αλλάζουν οι λέξεις, δεν υπάρχουν καν συνώνυμα. Έχουμε την ευτυχία να ζούμε σε μια γλώσσα που δεν έχει ταυτόσημα, όσο και να μαθαίνουμε στα σχολεία το αντίθετο στην πράξη. Γιατί πάντα στο σχολείο όπως σε κάθε σύστημα το αντίθετο από αυτό που πρέπει να μαθαίνουμε μαθαίνουμε. Στη γλώσσα κάθε λέξη έχει ταυτότητα και το καθένα αυτεξούσιο σημαίνει. Γι' αυτό και τα πάθη των λέξεων στη γλώσσα τη δική μας συμβαίνει να είναι τα βάθη τους. Αρκεί να βουτήξεις μέσα στα βαθιά νερά και να πεις τώρα ταξιδεύω. Ίσως τότε και μόνο τότε να ζήσουμε το πρώτο πραγματικά ελληνικό καλοκαίρι που συναντάει κανείς μόνο σε στίχους του Ελύτη τώρα πιά και απηχεί Αισχύλο, Σαπφώ και Σοφοκλή σε κάποια ολόλαμπρη και μοναχική παραλία της Σύρου ή στην ορχήστρα στην Επίδαυρο ακόμα κι όταν η παράσταση είναι χειρότερη και από αθλία. Τώρα που κλείνουν τα σχολεία αρχίζει η μαθητεία στο κάλλος κι εμένα μάλλον με σέρνει κιόλας το καράβι Ιούνιος.

Υ.Γ: Νομίζω τώρα πρώτη φορά κατάφερα να περιγράψω την αίσθηση που με έπιανε κάθε χρόνο μέσα στις καλοκαιρινές εξεταστικές μου, κύριε καθηγητά, και δεν μπορούσα να διαβάσω. Δεν είμαι των διακοπών. Δεν μου αρέσει η αλμύρα, η έκθεση με τις ώρες στον ήλιο, η άμμος, τα ανθηλιακά, ο ύπνος και το γλάρωμα της αγελάδας κατόπιν ως το βράδυ. Όμως η θέα στη θάλασσα που τη χρυσίζει ο ήλιος και αυτός ο πεφτάστερος ουρανός τα βράδυα εκεί στη Πελοπόννησο ακόμα και όταν η παράσταση είναι για μάπα ακόμα κι εμένα το μουρόχαυλο ελληνάκι παρασέρνουν. Και να σημειωθεί στα πρακτικά πως πάντα λαχταρώ με τούτο το επάγγελμα που διάλεξα την πρώτη μου καλοκαιρινή περιοδεία. Με έναν θίασο. Τρίτο καλοκαίρι δίχως... "Αγάντα" να φωνάζει κι η Αλίκη...

9 comments:

diva said...

Είσαι γλύκας και σου αξίζουν όλα.
Και θα τα αποκτήσεις όλα.
Ξέρω εγώ

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Λυγμός το υστερόγραφό σου....και πονάει...
΄Ομως θυμήσου πως ρόδα είναι η ζωή και θα 'ρθουν καλοκαίρια, ΕΥΧΗ ΜΟΥ, που το "μουρόχαυλο ελληνάκι" θα παρασέρνει ο πεφτάστερος ουρανός της Πελοποννήσου
΄Οχι άλλα καλοκαίρια δίχως..."Αγάντα"

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

anna said...

Θα έρθουν τα καλοκαίρια που ονειρεύεσαι, καλέ μου. Μάζευε δυνάμεις...

Φιλί από (άλλο) ένα μουρόχαυλο ελληνάκι

phoinix said...

εύχομαι μια τεράστια περιοδεία για σένα το επόμενο καλοκαίρι!
Απο Κρήτη μέχρι Θάσο και απο Κέρκυρα μέχρι Χίο.
φιλιά!

Stylianee said...

Σχολικές εξεταστικές...Μα, που τις θυμήθηκες?!

maya said...

εγώ πάλι γιατί στην περιγραφή του καλοκαιριού που δεν γουστάρεις, γιατί χαμογελούσα?!!!! αλλά βλέπεις?
θε-δεθε, χρειαζόμαστε λίγο καλοκαίρι.
είναι σκληρή τιμωρία χωρίς διακοπές. το χρειάζεται ο νους, το σώμα, η σκέψη.

μια απόφαση είναι να το αντέξεις. γιατί θάρθει κι άλλο.
και τότε...ε ρε γλέντια!
και ουχί με το γλάρωμα της αγελάδας αλλά με τον ενθουσιασμό του κουταβιού!!!
έχεις μπροστά σου τα καλύτερα!
repeat after me:
είμαι ο αντώνης
και είμαι ΚΑΛΑ!


καλημέεεεερα
χχχχχχχχχχχ

Anonymous said...

"Bιαζεσαι χρυσο μου, βιαζεσαι" να φωναζει και η Ρενα...

marilia said...

Φιλάκι αλμυρό, καλοκαιρινό :)

etalon said...

"Γι' αυτό και τα πάθη των λέξεων στη γλώσσα τη δική μας συμβαίνει να είναι τα βάθη τους."
Εξαιρετικής ακρίβειας και νοήματος πρόταση που με τσάκισε πρωι πρωι!
Χαιρετώ με σεβασμό στην εμπνευση σου.