Saturday, September 08, 2007

Oedipus Complex


"M' αρέσει μες το παλάτι μου μια μικρή υπηρέτρια. Τώρα τελευταία της φωνάζω: "Ψυχή μου!". Εκείνη με το βασιλέα της απορεί και με άχνα στα γέλια της χάνεται ολοένα ενδότερα στο κορμί μου."

Όλο και περισσότερο μπαίνω βαθύτερα στα γεγονότα. Επιμένω να κυνηγώ έναν εχθρό ακαθόριστο. Με αυτήν μου την εμμονή βρίσκω πάντα λίγο πιο έκθετο τον εαυτούλη θυμό μου. Μικρό παιδάκι και να μπροστά μου ένα βουνό, όμως δεμένα χαμηλά τα κόκκαλα των ποδιών μου. Πώς να προχωρήσω;

Υποκορίζομαι. Με πιάνει τότε μανία τα κομματάκια μου ένα - ένα να εκδικηθώ, τον πατέρα και τη μάνα που στον κόσμο με έφεραν. Θες σε αυτό το τρίστρατο - του μπαμπά, του παιδιού, της μητέρας-, θες στη διατύπωση μίας και μόνο απορίας του μεγαλύτερου της ζωής φόβου - τη Σφίγγα λέω που η φθορά μας μόνο τη νοιάζει- ελπίζω να βρω τις λύσεις των αινιγματικών λογισμών μου. Εγώ τίνος ανθρώπου ο γόνος γεννήθηκα;

Ώρες- ώρες έτσι όπως τα λέω αφήνομαι σε ένα μέλλον κλινήρες στο κρεβάτι της ψυχοθεραπείας. Ώρες - ώρες πάλι δεν τρέφομαι ούτε καν με ετούτο το ψιχίον ελπίδας.

Βρίσκω μονάχα καταφύγιο - ίσως ερημητήριο να' ναι- στην θυσία της αυτοπροβολής, στην αυτοδιάθεση εν ολίγοις του εγωισμού μου. Κι αυτό θεωρήστε το φιλοτιμία.

Εκτίθεμαι πάλι με την καλώς εννοούμενη υποκρισία. Γίνομαι ο ρόλος που είμαι. Φορώ προσωπείο κάτωχρο, αξύριστο και με τις κόγχες των ματιών μου βγαλμένες περιφέρομαι στα τυφλά εις το δάσος των δαιμονίων. Πού το πάω, πού το φέρνω... Δαίμονας για τον άνθρωπο είναι το ήθος.

Τα σκαλοπάτια αυτού του μικρούλη και μέγα θεού ανεβαίνω. Αυτοσυντηρούμαι. Απολογούμαι. Ηθοποιούμενος.

13 comments:

Jirashimosu said...

Το θέμα δεν είναι τίνος γεννιέσαι,
Το θέμα είναι τίνος πεθαίνεις.

Κι αν μπει ο εαυτός σου στο παιχνίδι έχει καλώς.

Χρωστήρας το keyboard σου μικρέ ακόμη μία

Καλό χειμώνα. Η μελαγχολία ήρθε πρώτη .

7Demons said...

Ιδιοφυής,αυτοανάλυση!
Στα όρια ενός ιδιότυπου παραληρήματος επίγνωσης...


Την Καλημέρα μας!
:-)

Pavlos ... said...

Φορώ προσωπείο κάτωχρο...
Αχ και να καταφέρναμε να πετάγαμε τα προσωπεία που τόσο μας βασανίζουν.
Καλημέρα

Xilaren said...

νομίζω πως το χειρίζεσαι/θα το χειριστείς μία χαρά. Το ξέρεις άλλωστε. Λίγη πιο πολύ εμπιστοσύνη σε μας.

φιλί

kat. said...

όλα καλά!
ένα πράγμα μόνο δεν κατάλαβα!
γιατί πρέπει να απολογείσαι;;;;
ε;;;;;
ποτέ και για κάνεναν!

mondo said...

παρότι ο ρόλος παραποιεί την αλήθεια είσαι ένας φιλότιμος ηθοποιός, γι' αυτό σ' αγαπάω

Σπύρος Σεραφείμ said...

εγώ το θεωρώ φιλοτιμία, Αντώνη...

Stylianee said...

vre, gliko mou, giati de grafeis kana vivlio? Tha ginei best-seller nomizo:D

Αλεξάνδρα said...

Για που τραβάμε;

Μην ρωτάς, ανέβαινε ! ! !

Λίγη απ την σκέψη σου και την έννοια σου να κυκλοφορούσε ανάμεσά μας....

Καληνύχτα

2Σx2 said...

Αυτό με την ειλικρίνεια που λέγαμε; Και το να μην ντρέπεσαι, να μη γράφεις ενοχικά.
Μπας και είσαι πολυτάλαντος; :)
Καλό βράδυ!

diva said...

Τι διαμάντι ποστ είναι αυτό πάλι;!
Άφωνη χειροκροτώ και προσπαθώ να επηρεαστώ.

το φτυαράτσι said...

Προσοχή στα σκαλοπάτια μη γλιστρήσεις έμαθα οτι κάποιος έβαλε λάδι!Χαχα!Την κουληνύχτα μου!

Parsifal said...

Twra einai katastash auth? exeis afhsei to blog sou orfano k fylas skopies? De sou pa egw eeeeela sto Zoumperi??? den akous....ekei na deis, esxatws sto grafeio mou paizei toso baroque pou ta prokat tou stratou exoun arxisei na moiazoun me Versailles...