Sunday, September 30, 2007

Hairspray


Εντάξει, παιδιά, προσκυνώ. Πρώτα και πάνω από όλα θέλω να ευχαριστήσω την Μισέλ Φάιφερ που υπάρχει, όπως υπάρχει, σε αυτόν τον κόσμο και ανάμεσά μας. Αυτό δεν είναι γυναίκα πιά, είναι η επίσημη υποψηφιότητα για τον τίτλο "η αποθέωση της γυναίκας". Σε βαθμό να σκέφτομαι σθεναρά κι απεγνωσμένα να θέλω -ΤΩΡΑ όμως - ένα παιδί και μόνο μαζί της. Καλά, μιά ματιά της μόνο φτάνει, αεροπλάνο να με κάνει!!!! Αχ, Παναγίτσα μου, τί ήταν αυτό το χθεσινό!

Ναι, το είδα! Έκανα τη ζωή μου μιούζικαλ και ψέκασα με λακ τα μυαλά μου! Και η λαχτάρα μου για τη Μισέλ -που και γυναίκα να μουνα, λεσβία για πάρτη της θα γινόμουν - είναι το μόνο αντίβαρο στη διάθεσή μου να είμαι από χτες βράδυ μια στρουμπουλή καλοκαρδούλα περιπλανώμενη στους μίζερα κεφάτους δρόμους της Αθήνας με διάφορους παρατρεχάμενους, υπερτάλαντοι όλοι μας στην τέχνη των ποδιών και μαμά μου το Τζον Τραβόλτα να χω καμουφλαρισμένο και παραγεμισμένο γυναικεία όμως επιτήδειο και δαύτον στο λύγισμα των γοφών και να τραγουδάμε και να διαδηλώνουμε για το δικαίωμα ίδιων και διαφορετικών και την αγάπη μας για τη ζωή ξεβιδωμένοι στα πόδια μας να πατάμε. Σαν τρεμάμενα κοτόπουλα για την ακρίβεια να σπαρταράμε χαμένοι στην πιό λατρεμένη δεκαετία. Να εξαρτάται η αγάπη μας από το πιό ταμένο ξεβίδωμα των μελών μας. Να είναι στα χέρια μας... δηλαδή στα πόδια μας. Να την πατάμε. Και τρεμάμενοι έτσι να στηριζόμαστε.

Αυτό έχουν τα μιούζικαλ. Είναι σαν παρατεταμένο τέλος από ελληνικές ταινιές. Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και πιό λάμψη βάλε. Σου επιτρέπουν να διεκδικείς το αναφαίρετο δικαίωμα να γίνεις απαστράπτων. Να πετάξεις πάνω από τα προβλήματα και μια μίζερη ζωούλα στη Βαλτιμόρη και να μπεις σε ένα πολύχρωμο μιούζικαλ, να γίνεις επιτέλους ο πολύχρωμος και όχι σκυθρωπός άνθρωπος που είσαι στην παράσταση της καρδιάς σου. Να πάρεις το αίμα σου πίσω κυριολεκτικά. Να διώξεις και τον φαντάρο κι ό,τι στρατεύσιμο έχεις μέσα σου και να συνασπιστείς επιτέλους και μόνο στον αγώνα της πιό ανεπιτήδευτης χαράς σου.

12 comments:

omerta said...

Λατρεύω Μισέλ, λατρεύω και Τραβόλτα. Ότι πιο σέξυ έχει βγάλει το αμέρικα. Θα πάω και γω.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Ζηλεύω, θέλω να το δώ. Μπορεί και σήμερα. Μἀρέσει η Michel, από τότε που βγήκε στο Grease2 και όσο μεγαλώνει γίνεται όλο μα και όλο πιο κούκλα. Άστα να πάνε και γω θέλω παιδί μαζί της. ΛΟΛ

Jirashimosu said...

Πριν ευχαριστήσεις τη Michelle, μήπως θα 'πρεπε - λέω εγώ τώρα- να ευχαριστήσεις τον άνθρωπο που σου έμαθε τί σημαίνει hairspray και σε πήγε απ' το αφτί να το δεις?????

Tradescadia said...

Το είδα χτες! Εξαιρετικό πραγματικά και σε κάνει να χαμογελάς επί δύο ώρες σαν το βλαμμένο! Βίωσα ατελείωτα deja vu Grease!!

etalon said...

Χμ! Γι αυτο τα μιουζικαλ ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ γιατι τα ατιμα σε ανεβαζουν τοσο που μετα εισαι ετοιμος να ερωτευτεις ασκραδαμυκτι...

οσο για το συγκεκριμένο ειναι απιστευτο το εχω κατεβασει και το βλεπω κρυφα συνεχως...

Η Μισελ ειναι απλα οπως θα επρεπε να ειναι ΟΛΕΣ οι γυναικες αν ηθελαν να τις προσεχουν οι αντρες!

σου εχω μια αφιερωση...

billzouk said...

Αχ, michelle my belle!
Με πορωσες τωρα!
Θελω να το δω σαν τρελλος!

tzotza said...

ok..με επεισες να παω και εγω να το δω..δεν ηθελε και πολυ..λατρευω και τους!!(oh how john can dance!!!)

καλο μηνα!!!
:))))

kanataki said...

τρέχω να συνασπιστώ στον αγώνα της ανεπιτήδευτης χαράς μου

υγ τσακίζομαι!!

Συνήθης Ύποπτη said...

Δεν θ' ασχοληθώ ούτε με τα μιούζικαλ ούτε με τη μισέλ, λατρεμένα και τα δύο άλλωστε.
Εσένα θέλω.
Όποτε μπορέσεις, στείλε ένα mail να σε πω.
Φιλιά.

BLUEPRINTS said...

όντως με τέτοια κριτική πως να μην σου δημιουργηθεί η διάθεση να το δεις; (που και το Γκρηζ 3 να έπαιζαν οι εν λόγω και πάλι θα ήθελα να το δω)

Σπύρος Σεραφείμ said...

να 'ναι καλά το Μισελάκι, Αντόνιο!

Kiara said...

κάτω τα χέρια απο τη Μισέλ!Είναι δικιά μου...!