Tuesday, August 14, 2007

Ωδή στη Μαίρυλιν Μονρόε

του Γιώργου Χρονά

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου όλους τους κρατήρες

των ηφαιστίων της γης, την ευλογιά των λιμενεργατών της

Νέας Υόρκης

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τους ευνούχους του νέου

αυτοκράτορα, τη φωνή των γερανών του Ίβυκου

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τη μάνα μου την Έθελ

- Έθελ, την έλεγαν; - τον τελευταίο εραστή μου που

σκοτώθηκε πάνω σε μοτοσυκλέτα στο Σικάγο

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τη μέθεξη της τζαζ

του ροκ εντ ρολ, του χασίς και των βαρβιτουρικών

Ζωγραφίστε πάνω στο σώμα μου τις ονειρώξεις

των ομοφυλοφίλων του Κίνσεϋ και των ιερόδουλων της Νέας

Υόρκης

Χαράξτε πάνω στο σώμα μου εκείνη την κυρία

στην τηλεόραση να λέει: τα μανιτάρια του Θιβέτ προτιμώνται

για το γεύμα της Τετάρτης

Χαράξτε πάνω στο σώμα μου τη φωνή μου σε δίσκο 78 στροφών

να τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο των Ηνωμένων Πολιτειών

Έπειτα κυκλοφορήστε νύχτα τη μορφή μου σε σέντς

σε χαρτιά τουαλέτας

σε σχολικά τετράδια

και σε φτηνά εσώρουχα.


Αυτά είπε το πρωί η Μαίρυλιν Μονρόε

μπαίνοντας στα WC της Νέας Υόρκης

κρατώντας στα χέρια της τη μήτρα της

τις ψεύτικες βλεφαρίδες της και το κεφάλι της.



Φέτος λέω να αφήσω την κοιμωμένη μου σε ησυχία. Αρκετά.
Μια παρότρυνση: Φέτος βρείτε καθένας την κοιμωμένη του. Αφήστε την χωρίς τις προσευχές μας, χωρίς τα τάματα και τις γονυκλισίες, χωρίς λαμπάδες αναμένες στο μπόϊ μας, χωρίς βυζαντινές και φτωχοχριστιανικές εκδηλώσεις, χωρίς παρακάλια εν γένει και τότε ίσως πάψει να είναι μητέρα του Θεού και τότε ίσως γίνει απλά μια ανυστερόβουλη μητέρα δικιά μας.

13 comments:

Αιολος said...

Εμένα η κοιμωμένη μου έχει αράξει στα Freaks.

ΠΑΥΛΟΣ said...

Εξαιρετικό το κείμενο του Χρονά. Νομίζω ήταν σε ένα αφιέρωμα στο Οδός Πανός. Εξαιρετικό όμως και το δικό σου σχόλιο Αντώνη.

Anonymous said...

...και το τραγούδι...εξαιρετκό φοξ-τροτ!

Cinestef said...

Υπέροχο post!!!

Τι μου θύμησες όμως με το τραγούδι...
...πριν από χρόνια στην άλλη άκρη του κόσμου... στις ακτές του Ειρηνικού, στους -20 κελσίου γυρίσαμε ένα φιλμάκι το οποίο μονταρίστηκε 13 φορές από 13 διαφορετικά άτομα... δηλαδή, ο καθένας παρέδωσε μια δική του βερσιόν της ταινίας... με δική του μουσική επένδυση.
Εγώ επέλεξα την Μαίρυλιν στο "I wanna be loved by you" και τους φρίκαρα όλους. Βλέπεις, φάνηκε πολύ περίεργο να γίνεται μία καταδίωξη και να πυροβολούνται, να σκοτώνονται... κλπ κλπ... και ταυτόχρονα να ακούγονται τα "που που πι ντου" της Μονρόε!
Εγώ πάντως το φχαριστήθηκα... τους προετοίμασα γι'αυτό που θα έβλεπαν αργότερα...

Και μιας και ξημερώνει 15αύγουστο...
Χρόνια Πολλά, Αντώνη

Στέφανος

diva said...

Εξαιρετικός:-)

Ασκαρδαμυκτί said...

Σαν ... προσευχή μου φάνηκε!

Jirashimosu said...

Με πρόλαβες!
Ούτε στο κεφάλι μου να ήσουν
Αλλά έκανα το δικό μου tribute

mondo said...

εμείς τα κοριτσάκια που ψάχνουμε για έναν (αν)υπαρκτο, άγρυπνο θεό, πατέρα παντοκράτορα, τι να πούμε αντώνη μου.. ;)

E said...

Στα μάτια μου το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Αλλά μόνο στα μάτια μου...

Φιλια,
Ε.

etalon said...

Ελπίζω να εχεις το σχετικο cd απο τον Σειριο οπου ο Μ.Τρανουδάκης το εχει μελοποιήσει.Νομίζω τραφγουδαει η Μαρία Δημητριάδου. Εξοχο πραγματικα.

Εγω ηρθα τρεχοντας εδω να σου ανταποδώσω την αγκαλια και να σου πω στο ασχετο, οτι ειναι καλύτερα να νιωθεις αυτο το διαστημα οπως εγω. Δευτεραγωνιστες σε σαπουνόπερα όπου τα κείμενα μας ερχονται τελευταία στιγμη και αναγκαστικα το ριχνουμε στον αυτοσχεδιασμο. Ετσι. Σαν ρόλο δες το. Σαν ηθοποιος. Καλη συνεχεια...αν και οπως βλέπεις δεν χανομαστε....
(Σε ευχαριστω για την αγγκαλιά...)

Anonymous said...

Το ποιημα δεν ειναι απο τα ΑΡΧΑΙΑ ΒΡΕΦΗ πρωτη ποιητικη συλλογη του Γ.Χρονά? εκδοσεις Οδου Πανός?

Aντώνης said...

Ορθότατα, από τα αρχαία βρέφη είναι.

Ευτυχία said...

χρόνια πολλά με Πίστη (χωρίς απαραίτητα και Εκκλησία.)

:-)