Εκ των υστέρων είδα ότι ήταν ένα κτήριο απέναντι από το Εφετείο Αθηνών. Η είσοδος της πολυκατοικίας του ήταν, δεν ήταν το κτήριο ολόκληρο, δεν κοίταξα ως απάνω. Μετωπικά στην πόρτα εισόδου στάθηκα απέξω. Μέσα, σαν τρια ταμπλώ: εξ ευωνύμων η σκάλα που οδηγεί πάνω, στο κέντρο η σκάλα προς το υπόγειο - στον τοίχο της προοπτικής της μια σύνθεση από λαμπιόνια που δεν αναβόσβηναν, πολύχρωμα, αλλά σταθερά, εκ δεξιών μια κατασκευή με πολλαπλάσια ενός μονοθεματικού γύψινου μοτίβου. Στο τζάμι της πόρτας εισόδου αυτοκόλλητες διακοσμητικές νιφάδες. Προσπάθησα να φωτογραφήσω τα φωτάκια μέσα από μια, με πρόδωσε το ζουμ της μηχανής του κινητού. Αρχιτεκτόνημα της Αθήνας στα τέλη του ‘70. Θεωρητικά αγέραστο. Παράξενος δρόμος η Κυρίλλου Λουκάρεως αν και ίσως δεν θα πρεπε να γίνομαι τόσο συγκεκριμένος.
No comments:
Post a Comment