Σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις
Κι ύστερα λέω τι θ' απογίνει με τις λέξεις σου
κι αναρωτιέμαι γιατί ψάχνω να βρω τη φωνή σου
και βάζω το πρόσωπό σου στο κεφάλι μου
ματαιόδοξη πρακτική το εκμαγείο
γεννά ατέλειωτα υποκριτικής ερωτήματα
κι ατέλειωτες ώρες αισθητικών προβληματισμών μετά
και μόνο κριτήριο η διαρκής αποτίμηση του ρηξικέλευθου
μοιράζει εγκεφαλική εκζήτηση και εύκολο θάνατο παντού
πουθενά πλέον ζωντανή συγκίνηση δεν υπάρχει
γίνομαι άλλος ή σε φέρνω στα μέτρα μου;
Είσαι μια επικλητική
/ή επιπληκτική;/
προσφώνηση ή ένα δυνητικό εάν
μια μυσταγωγική συνθήκη
όπου εσύ έστω βασιλιάς κι εγώ τρελός για σένα
αυτό που δεν μπορώ να ορίσω περισσότερο
και πρέπει να εφεύρω μια έγκριτη δραματουργική συνθήκη
για να ισχύσουν όλα για όλα
κανένας δε θα καταλάβει
θα βρει πρόχειρη και έκρυθμη τη ρυθμολογία
με βγάζει ψεύτη και μου επιβάλλει μια απεύθυνση, μια προβολή,
είναι υπερφλύαρος ο ναρκισσισμός μου
ενώ μαζί σιωπή αμνού και ιχθύος τηρώ
όταν στα σπίτια κλείνουν τα φώτα το βράδυ
και πέφτουν και κοιμούνται λίγο οι άνθρωποι
από τον αιώνιο ύπνο
όλοι ωραίες κοιμωμένες
χωρίς πρίγκιπα άνθρωποι
χωρίς θεό
χωρίς θεό
όμως κάποιος είναι εκεί πέρα
έρχεται από την υγρασία
πήρε μορφή
βρέθηκε
σε σήψη
βρέθηκε κι έρχεται εκεί
που
η μοναξιά της σήψης βασιλεύει
δεν πρέπει να γράφω ποιήματα
δεν είμαι ικανός είμαι ανίκανος να παράγω πρωτογενή λόγο
ικανότατος να καταγράφω εμπεριστατωμένες φιλολογικές μελέτες
με πότε πότε εξάρσεις συντεταγμένες αχαροποιητικά
βάζω τάξη εδώ κι εκεί στον κόσμο
μα ως εδώ φτάνω το χρέος
φερέφωνο
όχι καλλιτέχνης
μίμος της φωνής
θα ήθελα να είμαι αυτό που προσπάθησα να γίνω και δεν έγινα
θα αποτύχω αφού αποτυγχάνω ήδη,
είναι βέβαιο αυτό
δεν αλλάζει ποτέ
σε αυτό τον εγκλωβισμό
σε ένα κόλουρο σχήμα
δε με ακούμε
δηλαδή δε με ακούτε ούτε εσείς ούτε
εγώ εσύ αυτός εμείς εσείς αυτοί
δε με ακού
με ακούς
με ακούς
συνεκφώνηση:
μεα κους
μεα κους
μεα κους κους κους
κουτσομπολιό της πόλης,
αστικός μύθος,
μακάβριο εύρημα στους αγίους Αναργύρους
στους αγ
ΙΟΥ
ς στους αγ
ΙΟΥ
ς στους αγ
ΙΟΥ
ς
η σειρήνα του ασθενοφόρου
ένα ηχοποιητικό σήμα
τάφος σημαίνει σήμα
εξωτερικότητα, επιδειξιομανία
αρχιτεκτονική του αποχρώντος λόγου
εξωτερικότητα, επιδειξιομανία
αρχιτεκτονική του αποχρώντος λόγου
αυτά δεν είναι σοβαρά στιχάκια
θα τα ριμοτομήσω
να μας τα πει καλύτερα ένας πραγματικός ποιητής,
ένας αρχιτέκτονας του λόγου
ένας αρχιτέκτονας του λόγου
ευθύς και άμεσος
να τα λέει τσεκουράτα
να πετσοκόβει ο πανδαμάτωρ,
να τα λέει τσεκουράτα
να πετσοκόβει ο πανδαμάτωρ,
σα να ήταν ο αληθινός και μονογενής υιός και λόγος
κοιμήσου εσύ, κάθησε στο σκοτάδι σου και κοιμήσου
κοιμήσου στα σεντόνια και σφίξου
σφίξου στα σεντόνια μην κατουρηθείς
έλεγξε επιτέλους τους σφιγκτήρες σου
κι απόψε πέθανε στους κήπους της έπαυλης
θρονιάσου στην αίθουσα
θρονιάσου στην αίθουσα
όσο προλαβαίνεις τίποτα να μην
πάρουν χαμπάρι.
