Tuesday, July 09, 2013

70 κιλά

 
Πρέπει να τα αποδεχτώ όλα κι αυτό το καλοκαίρι. Καταρχάς πρέπει να αποδεχτώ ότι πέρασε ήδη το μισό καλοκαίρι και εγώ δεν το κατάλαβα και πρέπει να αποδεχτώ ότι πρόπερσι ήμουν εξηνταέξι περσι εξηνταοχτώ και φέτος το καλοκαίρι θα είμαι τελικά εβδομήντα κιλά και ίσως πρέπει να δοκιμάσω όλες τις γεύσεις παγωτό από όλα τα ζαχαροπλαστεία της γειτονιάς γιατί ίσως δεν πρέπει πια να φοβάμαι ότι θα παχύνω κι άλλο και γιατί ίσως χρειαστεί να αλλάξω σπίτι και γιατί ίσως σταδιακά μεταμορφώνομαι σε αερόστατο ή μπαλόνι και πρέπει να αποδεχτώ ότι φουσκώνω μπάλες παγωτό. Και θα σφουγγαρίζω κάθε τρεις μέρες στο διαμέρισμα και θα θυμάμαι ότι η γιαγιά σφουγγάριζε και δεν έπρεπε να πατήσω για λίγη ώρα μετά για να μην λερώσω ώσπου να στεγνώσει και στάξουν παντού οι μπάλες παγωτό. Γιατί κάθε καλοκαίρι η Κλυταιμνήστρα στρώνει το κόκκινο χαλί στον Αγαμέμνονα και εκείνος ο ηλίθιος δεν πρέπει να πατήσει για να μπει μέσα γιατί μετά θα πρέπει να πεθάνει και η Κασσάνδρα. Ετσι, λοιπόν, πρέπει να δω και φέτος το καλοκαίρι σε επανάληψη όλες τις τραγωδίες, πρωτοποριακές και μη σκηνοθεσίες, και καμία δε θα με περιλαμβάνει γιατί μάλλον δεν είμαι καθόλου καλός και ικανός ηθοποιός ούτε για τους συντηρητικούς ούτε για τους πρωτοπόρους επειδή τρώω πολύ παγωτό και βλέπω σε επανάληψη και όλα τα ελληνικά σήριαλ που γυρίζονταν άλλοτε για να αναζητήσω τις αιτίες της ανόδου της χρυσής αυγής στο μεγάλο θυμό και στην ενδοοικογενειακή βία και αποφεύγω να συναντάω μέλη της δικής μου οικογενείας γιατί τα μπερδεύω με τους πρωταγωνιστές και τις ανάλογες καταστάσεις μυθοπλασίας που ουδεμία σχέση έχουν οπωσδήποτε με την πραγματικότητα. Και θα μαλώνω με τους φίλους μου για την κρίση γιατί εκείνοι βρίσκουν μια ασυνέχεια στην απόγνωσή μου και δεν καταλαβαίνουν γιατί στα σημάδια της κρίσης εγώ πεισματικά επιμένω και καρφιτσώνω συνέχεια τα ανθάκια γιασεμί που κρατούσε στο Δόλωμα η Αλίκη γιατί όλα αυτά είναι σκέρτσα είναι μια πόζα και είναι επίπλαστα και πρέπει να είμαστε αληθινά αισιόδοξοι και δεν πρέπει να δοκιμάσουμε ό,τι μας πλασάρουν, ακόμα και το παγωτό πεπόνι!

6 comments:

mahler76 said...

Για τα κιλά υπερβάλλεις. Όσο για τις τραγωδίες, αν είναι ανοσιουργήματα όπως αυτό που είδαμε πρόσφατα, καλύτερα ου δεν παίρνεις μέρος. Καλό ξημέρωμα!

Aντώνης said...

Δε σου άρεσε; :( εμένα μου άρεσε πολύ

Hfaistiwnas said...

Καλημέρα!
Παγωτό πεπόνι; καλό;

mahler76 said...

Βρήκα εντελώς ανούσια τα περισσότερα σκηνοθετικά ευρήματα και κυρίως τα κωμικά. Το κείμενο τα λέει όλα από μόνο του.

Aντώνης said...

Δε νομίζω ότι έκανε επίδειξη σκηνοθετισμού, η ίδια η μετάφραση υπέβαλε την κοινωνιολογική ανάγνωση - παρουσίαση μιας ελληνικής βλαχομπαρόκ και μικροαστικής καθόλα αναγνωρίσιμης πραγματικότητας μακριά βεβαίως από το τραγικό μεγαλείο με δάνεια από την κωμωδία που έτσι κι αλλιώς υπάρχουν στα έργα του Ευριπίδη.

mahler76 said...

Να σου πώ την αλήθεια ούτε με την ίδια την μετάφραση συμφωνώ. Νομίζω δε, πως η κριτική στην εξουσία υπάρχει πολύ καλύτερα δοσμένη στο αρχαίο κείμενο παρά στο πως μεταφέρθηκε στην σκηνή σα να ήθελε να μας "τρίψει στα μούτρα" το νόημα του έργου με την συνεχή διακωμώδηση των "ιερών και οσίων" χαρακτήρων αλλά και με ευρήματα όπως στο τέλος το τραγούδι της πατρίδας μου η σημαία. Ίσως από εμπειρότετους συντελεστές να είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα πάντως αυτό που είδα δεν με κέρδισε.