Saturday, June 27, 2009

Φυσική



Όσο πληθαίνει το σκοτάδι στην Ελλάδα, εμένα με απασχολεί το φως. Το σκοτάδι και το φως είναι μια σύγκριση που διατρέχει τους πολιτισμούς και τις θρησκείες. Το κακό είναι πως στη Φυσική τα όρια δεν είναι σκοτάδι ή φως. Ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι υπάρχει λίγο φως. Αυτό αντανακλά την πραγματικότητα. Ποτέ δεν είναι κάτι τελείως μαύρο και ποτέ δεν είναι κάτι τελείως φωτεινό. Νομίζω ότι η φωτεινή πλευρά της ζωής, της τέχνης, της επιστήμης είναι αυτή που καταξιώνει την πορεία του ανθρώπου σε έναν τελείως ασήμαντο πλανήτη.


Ασχολούμαι τα τελευταία δέκα χρόνια με το φως. Η ερώτηση τι είναι το φως στην ουσία δεν έχει απαντηθεί ακόμη. Ξέρουμε πώς επιδρά, ξέρουμε τις εξισώσεις του, ξέρουμε ότι είναι ηλεκτρομαγνητικό κύμα, αλλά το φωτόνιο, που είναι η μονάδα του φωτός, στην ουσία δεν το καταλαβαίνουμε. Πίστευα για πολύ καιρό ότι το φως το βλέπουμε. Η αλήθεια είναι ότι δε βλέπουμε ποτέ το φως, βλέπουμε μόνο τις συνέπειες του. Κανείς δεν το χει δει και ούτε θα το δει. Είναι τόσο αυτονόητο και απαραίτητο, αλλά αυτό που διδάσκει η επιστήμη είναι πως σε τελευταία ανάλυση, δεν ξέρρουμε τι ακριβώς είναι το φως. Κι αυτό είναι το συναρπαστικό.

Αυτά τα είπε στο τρέχον φύλλο της Lifo ο Γιώργος Γραμματικάκης. Κι εγώ διαπιστώνω ότι αλωνίσαμε τις σκηνές, φέραμε άνω κάτω προβολείς και ψεύτικα φώτα, ξεμανταλιάσαμε στην υπογράμμιση τσιτάτα και βιβλία και η ποίηση δεν είναι τελικά παρά η φυσική μας αυτοπροσώπως.

6 comments:

2Σx2 said...

Μπορώ να πω ότι η καταληκτική σου παράγραφος ήταν από τις καλύτερες παρομοιώσεις που έχω διαβάσει εδώ και καιρό!

Την αποτυπώνω και θα την χρησιμοποιώ στην γενικότερη μορφή της.
Η ανθρώπινη ουσία - η ψυχή είναι το φωτόνιο. Βλέπουμε τις εκφάνσεις της αλλά δεν ξέρουμε γι' αυτή και ψάχνουμε την αλήθεια της.
Όποιος τη βρει βρήκε το θεό...κι ας χαρακτηριστεί άθεος μετά!
Καλό Σ/Κ

Y. K. said...

ω ναι!

καλημερες με φως , να ξεχειλιζουν.

Αλεξάνδρα said...

Οι επιστήμες μπορεί να απομυθοποιούν ότι αγαπήσαμε μα πίσω από κάθε κανόνα πάντα θα κρύβεται η μαγεία...

Τι κι αν μας λένε πως ο έρωτας είναι αποτέλεσμα χημείας; Η μαγεία του δεν χάνεται και το νιώθω πάντα θα παραμένει αγράμματο γι αυτό τόσο σοφό...

Καλημέρα!!!

maya said...

αχαχαχα καλός ο συνειρμός !!!
αλλά εΛΑ ΤΩΡΑΑΑΑ !
είναι τόσες οι προεκτάσεις και οι επιρροές της σχέσης αυτής
φως-σκοτάδι
που με τίποτα δεν συμμαζεύεται με μια επιστήμη !

δεν θέλω κιόλας !!
προτιμώ να είναι άπιαστο το φως
(και το σκοτάδι)
και να αφήνω να με παρασέρνουν σε μαγικά ταξίδια κι άλλοτε επίπονα .
έτσι το αντιλαμβάνομαι ...
λίγο μαγικά ...


καλημέρα μας
χχχχχχχχχχχχχχχ

karkinos7 said...

Το φως της ψυχής θα το κατανοήσουμε;;;;Πολύ Καλημέρα σας!!!!

Αλεξάνδρα said...

Λοιπόν χθες διάβασα την ανάρτησή σου και σχολίασα κι ύστερα τα απόγευμα πήγα σε μια έκθεση βιβλίου. Απ΄όοοοοολα τα βιβλία ένα σαν να με φώναζε. Ξέρεις ποιό;

"Συνομιλίες με φως" του Γιώργου Γραμματικάκη. Εχει και Dvd μέσα.

Κι ύστερα άντε να πιστέψω στο τυχαίο...