Thursday, February 19, 2009

Αρχιτεκτονική ονείρου στην πόλη των Αθηνών


Μας επιβάλλονται τα κτήρια σε διάταξη ορθοπεδική
τo τσιμέντο στα μάτια και κάψιμο απ' τον ήλιο στα μάγουλα
ανάμεσά μας τόσο φως σε παρενδυσία

Αλκυονίδες ημέρες
τσικνοπέμπτη
οικόπεδο κέντρο Αθήνα

Οι καλύτερες Αποκριές φοράνε τα ίδια τα ρούχα μας
όλες αυτές οι σκάλες από κάπου έρχονται και
κάπου εξαφανίζονται ντύνονται καπνός και είναι κάφτρα μας
πάντως ανεβαίνουμε - κατεβαίνουμε όλο αυτό δε το λες
περπατάμε ωστόσο, σε αυτή την τόσο πραγματική πόλη εμείς απλά
κι ανισόπεδα
περπατάμε

12 comments:

Jirashimosu said...

Άνοιξη είναι σου λέω
μη σε ξεγελάει με αλκυονίδες και τα ρέστα
Άνοιξη μασκαρεμένη...

Αλεξάνδρα said...

Εμείς επιβάλλαμε τα κτήρια στο περιβάλλον που αναστενάζει βαρια...

Μου άρεσε και το κρατάω: "Οι καλύτερες αποκριές φορούν τα ίδια μας τα ρούχα"

κυλάει ο χρόνος και χάνεται κι εμείς ίσα που προλαβαίνουμε να του δώσουμε ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ...

μόνο σκυφτοί περπατάμε κι αναρωτιόμαστε τι κάναμε λάθος....

Καλό βράδυ

the boy with the arab strap said...

περπαταμε λοξα και ανορθοδοξα

Aντώνης said...

@jirashimosu τράβηξε τη μάσκα από την Άνοιξη. Η ίδια η Άνοιξη το επιτρέπει.

@Αλεξάνδρα για την αναίρεση του σκυφτοί περπατάμε ακόμα κι έτσι πολεμάμε

@steps to nowhere, η συμβολή σου καθοριστική σε κάτι τελευταίες μονοκοντυλιές του σχεδίου ήταν καθοριστική

Καπετάνισσα said...

οίστρος ανοιχτοχέρης για πάρτη σου τον τελευταίο καιρό!
:)

Όμορφο πολύ.
Σέρνονται: ζωές, τοίχοι, τσιμέντα, γιορτές.
Κι η σκέψη στο φαντασιακό της.
Όπως κι η ίδια μας η ύπαρξη...

tovenito said...

πάντως και από την περιπατητική σχολή βγήκαν μερικά από τα μεγαλύτερα μυαλά!
δεν είναι κακό μερικές φορές απλά να περπατάς

quartier libre said...

@
πού το ήβρες, τέθοιο τετραγώνισμα!

στις απόκριες
έχετε το ανάποδο και αναποδιασμένο κλοουνάκι - quartier,
να σας διασκεδάζει :)

christina said...

Πολύ όμορφο post και συγχαρητήρια για τη φωτογραφία....Με άγγιξε πολύ
Με κάνει όλο αυτό να θέλω να πάρω ακόμη πιο πολύ τα βουνά...

quartier libre said...

@
τώρα που το ξανακοιτάζω,
βλέπω ΑΡΚΕΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ
σ' αυτό το οικοδομικό τετράγωνο !

χε, χε!
πράσινες τέντες!

Spacie said...

at least symmetry is charming in a way
άσε την κάθε ολόκληρη ιστορία της ζωής του κόσμου που κρύβεται πίσω απο το κάθε μικρό παραθυράκι

σε ένα τόσο δα μικρό κάδρο τόσες εκατοντάδες αστικές ιστορίες

7Demons said...

Ανισόπεδα και ενίοτε ανισόρροπα περπατάμε στην πόλη που-ειδικά από ψηλά-θυμίζει όσο τίποτα αραβική πολίχνη.
Κι είναι κρίμα που και στις συμπεριφορές και συνειδήσεις των κατοίκων της,το ίδιο μοιάζει...
Και κάθε μέρα,καινουργια παράσταση,νέα μασκαράτα.

"Αισθηματική ηλικία" said...

Περπατάμε στα ανισόπεδα και αυτό μας κάνει να σκεφτόμαστε, υγεινές ζωές σε αρρωστες συνθήκες.
Σκέψου και τους "καβαλαραίους των IX" που ακόμη δεν κατάλαβαν πόσο χωριάτες είναι...