Saturday, November 22, 2008

Δευτερόλεπτα



Κάπου βραδιάζει. Και το αξημέρωτο κοιτάζω ρολόι. Δε γνωρίζω ωροδείκτες ή λεπτοδείκτες. Μετρονόμους. Δείχνουν πάντα αδιέξοδο. Κάθε ώρα εκεί μέσα η στιγμή τα καταφέρνει. Περνάει. Τί σημασία έχει να δειξουν αυτά τα κέρατα τί ώρα επακριβώς θα αποπειραθεί μια τελευταία έξοδος κινδύνου απόψε; Πάω πάντα κόντρα σε επιδειξιομανείς με τέτοιες αξιώσεις. Περισσότερο από όλους εκείνα τα νευρόσπαστα: οι πιό ευκίνητες μαριονέττες, όπως καταμετρούν τα δευτερόλεπτα, βγάζουν άσκοπα, σκάρτα τα άνευρα μέλη του σώματος καθώς ξαπλώνει. Ποιό ρεύμα οδηγεί; Σε ποιόν ύπνο παραδίδεις κι απόψε το πνεύμα; Ένας περίεργος μηχανισμός ρολογιού. Πώς λειτουργεί η νύχτα. Κι ο ύπνος. Καμιά ώρα θα τη βγάλω αυτή τη μπαταρία. Να γίνει κάποτε η νύχτα πραγματικά δικιά μου. Κι ο ύπνος. Ξεφεύγω πάντα από την ημέρα, αλλά τη νύχτα... Είμαι πάντα εδώ. Θ' αρπάξει κι απόψε ό,τι προλάβει. Το κέλυφος. Το καβούκι. Επί φυλακής και προστασίας. Μέσα εδώ όλα ένα γίνονται. Ράσο. Δεσμά. Έχω κλείσει την πόρτα στο δωμάτιο. Έχω κλείσει και το φως. Είμαι μέσα σε ακυβέρνητο σκοτάδι. Στο δωμάτιο. Ξαπλωμένος στο χειμαζόμενο κρεβάτι. Ντυμένος το φουσκωμένο πάπλωμα. Κοιτάζω πουθενά. Στο δωμάτιο. Μόνο αυτό εδώ το φωσφορούχο ρολόι αντέχει ακόμα στην πλευρά που πλαγιάζω. Το κόκκινο μικρό φωτάκι της τηλεόρασης στο power απενεργοποιημένο. Περιμένω. Στο δωμάτιο. Τον κλέφτη. Την ώρα.

9 comments:

Jirashimosu said...

Αφού την έχεις βρει τη θεραπεία μωρέ, τι γκρινιάζεις; θέμα χρόνου είναι.

Αγουροξυπνημένες καααααααααααλημέρες;-)

the boy with the arab strap said...

peta to roloi soy xalaei to skotadi

tovenito said...

κι αν έρθει ο κλέφτης;

Aντώνης said...

@jirashimosu... δεν είναι θέμα, μεγάθεμα είναι... το ξέρεις

@lost tought, light, love, life κάποια στιγμή θα βγάλω τη μπαταρία

@tovene592 ο κλέφτης είναι η απόδραση, μακάρι να έρθει.

quartier libre said...

@ ΑΝ μου επιτρέπεις να πω κάτι τις, εξαίρετη κατάθεση !

"Καμιά ώρα θα τη βγάλω αυτή τη μπαταρία
ΚΑΙ
εγώ το αξημέρωτο"

να είσαι καλά !

Aντώνης said...

@quartier libre

Τέλεια! Έχω και σύμμαχο!

marilia said...

Γκρινιαράκης είσαι πάλι; Αυτό φταίει, το καημένο, που ήθελε να σου κάνει παρέα! Το ρώτησες πόσο μόνο νιώθει; Κι εσύ, "να του βγάλεις την μπαταρία"! τς τς τς! Κακέ!

σνουποφιλί, χωρίς σοκολάτα. Σκέτο. Μμ!

7Demons said...

Εμείς πάλι βρήκαμε τη λύση,αλλά είναι πολύ προσωπική για να στην πούμε!
:-Ρ

υγ.Αν είχαμε καταφέρει να μανατζάρουμε και τους εφιάλτες,θα ήμασταν άρχοντες...

DREAM ON FUCKERS said...

Οι γάτες είναι εκεί έξω, σε περιμένουν.

θέλω να πω,
αν είναι να βγάλιες τη μπαταρία,
θα αναγκαστείς να βγεις εκεί έξω,
στο σκοτάδι με τα φωσφοριζέ μάτια
και το μπιτ του γουργουρητού.
Κάνει νύχτα, μιάου

φιλί, το κορίτσι - ρομπότ