Saturday, April 12, 2008

Μην κλαις

Ξύπνησα με το μαρμάρινο τούτο κεφάλι στα χέρια

που μου εξαντλεί τους αγκώνες και δεν ξέρω που να

τ΄ακουμπήσω. Γιώργος Σεφέρης

Θεωρητικά η ελληνική είναι μια ταυτότητα λαμπερή. Δεν ξέρω αν προλάβαμε να ζήσουμε την Ελλάδα μιας εποχής που αντίκρυζε σε καθρέφτη τον ήλιο. Δεν ξέρω να πω αν γεννηθήκαμε καν στο μεταίχμιο μιας ειλικρινούς εποχής ή αν αυτή καθαυτή η εποχή είναι το μεταίχμιο και εμείς θύματα στο βωμό μιας ψευδομετάβασης. Βρεθήκαμε ξαφνικά υπόλογοι για κάτι μεγάλο που λάβαμε και αυτό που από εμάς μεγαλύτερο οφείλουμε να παραδοθεί. Οι μεταβατικοί. Λες και υπάρχουν εποχές αμετάβατες. Τέλοσπάντων. Δεν ξέρω αν θα φτάσουμε κάτι ή κάπου (εννοώ σε ποιότητα και όχι σε εδάφη) παραπέρα. Δεν ξέρω ακόμα αν αξίζει τον κόπο να προσπαθήσουμε καν να περισώσουμε ό,τι τριγύρω έχει ήδη ραγίσει και χαθεί. Η μάλλον θέλω να το ζω και όχι να το ξέρω. Έτσι μόνο ίσως μπορέσω και να αποδείξω ότι το ζω. Φοβάμαι μόνο μήπως τα λόγια μου ακούγονται σαν να έχουν παραιτηθεί. Μα σκέφτομαι δεν είναι δική μας η ήττα αυτή. Δεν κλαίγομαι. Μας τη φόρτωσαν, παρηγοριέμαι. Γιατί για να λέμε την καθαρή αλήθεια δεν λάβαμε. Ανακαλύπτουμε ολομόναχοι ό,τι ανακαλύπτουμε και ό,τι θεωρητικά μας έχει χορηγηθεί. Κάτι εκλάμψεις μόνο από ήλιο σε σπασμένα μαρμαρένια κομμάτια. Κάτι κουφάρια που πρέπει μόνοι μας να βρούμε τον τρόπο να αποκτήσουνε εκ νέου ζωή. Το πολύτιμο έρχεται στην χώρα μας στο φως μόνο με ανασκαφή. Ακόμα κι όταν δεν είναι τόσο αρχαία τα κολωνάκια που ξεφυτρώνουν. Και κυρίως την ανασκαφή μέσα μας -η άλλη και στο φασκελοκουκούλωστα πότε πότε καταληγει. Γιατί ξέρω μόνο ότι μερικοί φέρνουμε μέσα κατάβαθα μια συγκίνηση ακριβή, φωνές και πρόσωπα από φως και δύναμη που χαρίστηκαν όχι πια μονάχα σε μια πατρίδα αλλά στην ίδια τη ζωή κι αυτό, ρε γαμώτο, ώρες ώρες είναι αποκάλυψη, όμως δυστυχώς όχι πρακτικά και η ίδια η ζωή εν Ελλάδι.

Στο βίντεο εικόνα και φωνή μιας περισσότερο λαμπερής Ελλάδας. Από τη δική μας γενιά πια...

18 comments:

adaeus said...

"...Γιατί ξέρω μόνο ότι μερικοί φέρνουμε μέσα κατάβαθα μια συγκίνηση ακριβή, φωνές και πρόσωπα από φως και δύναμη που χαρίστηκαν όχι πια μονάχα σε μια πατρίδα αλλά στην ίδια τη ζωή κι αυτό, ρε γαμώτο, ώρες ώρες είναι αποκάλυψη, όμως δυστυχώς όχι πρακτικά και η ίδια η ζωή εν Ελλάδι..."
Διαμάντι... και τι να πω, τι να προσθέσω?
....

Equilibrium said...

Συνειρμικά θυμήθηκα αυτό που είχες πει πιο πριν "είμαστε γεμάτοι τα σωθικά μας"...

σε φιλώ.

phoinix said...

δεν πιστεύω πως η γενιά μας έλαβε κάτι απο την προηγούμενη,
Οι εξαιρέσεις δεν είναι πολλές και γι'αυτό τις λατρεύουμε.
Μια χώρα μετά την Χούντα την εισβολή τους αμερικάνους στα πόδια μας.
Τα μάρμαρα πρόλαβαν να τα κρατήσουν άλλοι στα χέρια..
εμείς απλά ακούμε ιστορίες και ονειρευόμαστε.

BLUEPRINTS said...

θα έρθει και για μας η Κυριακή... που λέει και το τραγούδι, "πρέπει" να είμαστε αισιόδοξοι, να σκουπίζουμε το δάκρυ και να προχωράμε (είναι βαθιά καταχωρημένο στο DNA μας)

Αnnelie said...

καιρός ήταν να δώσει στίγμα η γενιά μας!

εγώ καμαρώνω. :-)

etalon said...

Συμφωνω και το ξερεις.
Απλα παλιότερα υπήρχαν ατομα, εντυπα, Μέσα με μια επιδραστικότητα. Τώρα δεν υπάρχει γραφίδα να καταγραψει και ν τονίσει την σπουδαιότητα του ...καινούργιου.
Ολα είναι μέχρι εκει που φτάνει το γραφείο διαφημησης.

Κρίμα πραγματικά.


Ποιος εχει γραψει με ουσια και πληρη ανάπτυξη γι αυτο που γίνεται καθε Σαββατο βραδυ στον Ιανό?

Εγω απο δω δηλώνω την ανικανότητα μου και την αγνοια μου.

Δεν υπάρχει όμως ΚΑΝΕΝΑΣ που με επιδραστικότητα να ασχοληθει με το θεμα?

Καταντήσμε το blogging κρφο σχολειό.


Καλημέρα!

patsiouri said...

Η έννοια "πατρίδα" έχει αρχίσει να μου τη δίνει τελευταία οπότε δε σχολιάζω αυτό, μόνο θαυμάζω...μπράβο!

Anonymous said...

etalon ναι και πάλι ναι.

Κάτι έχει μείνει μωρέ, μην παραιτήστε, ενα φως μακριά κι όσο το βλέπουμε κοντοφτάνουμε κι ας είναι μακριά...

θα τα καταφέρουμε, τα καταφέρνουμε, όχι πολύ κι όχι πολλοί, μα τα καταφέρνουμε..

marilia said...

ΦΩΝΑΡΑΑΑΑΑ!!!

Υποκλίνομαι

revqueer said...

Εγώ έχω πολλές ελπίδες για την εποχή μας και το εννοώ. Όλοι θα βάλουμε το λιθαράκι μας και θα δείτε πόσο μπροστά θα πάμε.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

ΚΡΑΤΩ ΑΥΤΌ...
"Το πολύτιμο έρχεται στην χώρα μας στο φως μόνο με ανασκαφή"

Τώρα πλέον ΟΛΑ ΄γίνονται δίκην προβολής, ανέλιξης, καταξίωσης κοινωνικο-οικονομικής και δε συμμαζεύεται

Η Νατάσσα και κουκλάρα και φωνάρα....


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Αιολος said...

Αντώνη όταν μπορέσεις στείλε μου ένα mail να σου πω.:)

Aντώνης said...

Αίολε, phg79@hotmail.com

Aviator said...

Αντώνιε καλώς σε βρίσκω! Με αφορμή την ανάγνωση και του προηγούμενου ποστ θέλω να σχολιάσω σχετικά με το μεταίχμιο.

"Δεν ξέρω να πω αν γεννηθήκαμε καν στο μεταίχμιο μιας ειλικρινούς εποχής ή αν αυτή καθαυτή η εποχή είναι το μεταίχμιο και εμείς θύματα στο βωμό μιας ψευδομετάβασης"

Μετάβαση υπάρχει όταν κάτι με το χρόνο αλλάζει. Εδώ ταιριάζει και η έννοια της Επανάστασης. Αν υπήρχε επανάσταση, θα υπήρχε και μετάβαση. Οπότε μάλλον θύματα μιας ψευδομετάβασης είμαστε...

Καλησπέρα!

daydreamer said...

Eιναι τοσο σωστα οσα γραφεις...αλλα γιατι φοβαμαι πως και η μεσα μας ανασκαφη καταληγει και αυτη στο φασκελωκουκουλωστα ωρες-ωρες?
Ευτυχως φωνες σαν κι αυτη μας βγαζουν ολους ασπροπροσωπους!!!

Roadartist said...

Συμφωνω απόλυτα.
Έγραψες οτι έχω μέσα μου κ εγώ.
Πρέπει να κανω ενα αφιερωμα στη Νατάσσα. Καλό μεσημέρι.

Anonymous said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Gemma said...

Ax...mono ena ax gia ola osa grafeis...
ta afino stin akri omos gia ligo kai apla ipoklinome se auti ti foni...meno sti gonia mou kai apla thaumazo.