Monday, January 07, 2008

To τέλος των παραμυθιών

... Και κάτι ακόμα... Μ' αρέσουν φράσεις απ' το τέλος, για το τί έγινε μετά... χωρίς να δεσμεύεσαι από τί προηγείται. Το ύστερα την υστερία κρύβει μέσα του, ένα ι τονισμένο στην παραλήγουσα ανάμεσα σε υγρό ρο και φωνήεντα άλφα. Ελπίζω σε μια γραφή ατελείωτη που δεν θα απολογείται σε τίποτα και θα ενέχει ως τέτοια το καθόλου. Ίσως τότε μιλήσουμε πια για μια πρώτη ολοκληρωμένη γραφή ένος μύθου, ίσως ίσως τότε ακόμα όλα τα παραμύθια γίνουν ένα. Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

14 comments:

marilia said...

Χμ... Τώρα εμένα αυτό γιατί δε μ' αρέσει, ε; Γιατί;

φιλί

Sardonian said...

α-χμ
..θα το ξαναματαδιαβασω
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ (..μέχρι να πάρω σωστές στροφές)

2Σx2 said...

Δε σε καταλαβαίνω, είμαι ντεφορμέ!
Καλή χρονιά να έχεις φίλε μου!

Συνήθης Ύποπτη said...

Σκέψου ότι τα παραμύθια δε σε υποχρεώνουν να φανταστείς με συγκεκριμένο τρόπο τη συνέχεια -καλή ή κακή-.
Το μόνο που σου λένε είναι ότι ζήσαν αυτοί καλά. Δε σου λένε, όμως, για πόσο.

Κι αν ψάχνεις το μετά χάνεις όλο το πριν. Είναι σα να βλέπεις ένα ταχυδακτυλουργό να εμφανίζει ένα περιστέρι από το μαντήλι και να αναρωτιέσαι πού θα πάει το περιστέρι.

Αλλά το περίεργο σε αυτά που γράφω είναι πως δε διαφωνώ μαζί σου.

:)

ceralex said...

Απευθύνεσαι κατευθεία σε ένα συγκεκριμένο δωματιάκι του εγκεφάλου μου που οι λέξεις δεν έχουν βρει ακόμα την γραφή που θα καταφέρει να σχολιάσει αυτό σου τo post παρόλα αυτά κατανοεί και περιμένει την ατελείωτη εκεινη γραφή που δεν θα απολογείται σε τίποτα...
Πάντως και μεις που ζήσαμε καλύτερα, σαν κι αυτούς είμασταν...

Jirashimosu said...

Η βασική διαφορά των παραμυθιών απ' τους μύθους είναι ότι οι μύθοι ενέχουν το θάνατο. Δεν τελειώνουν ποτέ με "ζήσαν αυτοί καλά" (για μας δεν ξέρω).

Είναι απλά δίλημμα τύπου: "which side are you on"

Roadartist said...

Ζήσαν αυτοί καλά... σίγουρα εμείς όμως καλύτερα??

nanakos said...

Καλή χρονιά, Αντώνη!!

Δεν βρήκα μέηλ σου γι' αυτό σου αφήνω εδώ σχόλιο για να σε καλέσω στην παράσταση του 104 Θεάτρου Λόγου & Τέχνης των εκδόσεων Καστανιώτη το οποίο επαναλειτουργεί. Πληροφορίες για την πααράσταση "Εξίσωση 1: Συνηθισμένοι άνθρωποι" θα βρεις στο www.commonpeople104.blogspot.com και όποτε θελήσεις να έρθεις ενημέρωσε με για να σε περιμένει μια πρόσκληση στο ταμείο.

Και πάλι καλή χρονιά γεμάτη υγεία, αγάπη και δημιουργία.

Σπύρος Σεραφείμ said...

η γραφή δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν. Παρά μόνο στον γράφοντα θα δώσει εξηγήσεις...

mondo said...

τελειοποιείσαι επικίνδυνα αντώνη, πρόσεχε πώς θα βγεις από την ποιητική φιλοσοφία ;)

diva said...

..όλα τα παραμύθια να γίνουν ένα;
χμμ..θα αντέξουμε;

adaeus said...

Το ύστερα την υστερία κρύβει μέσα του, ένα ι τονισμένο στην παραλήγουσα... Υπέροχο κείμενο, υπέροχη σύλληψη :)

Anonymous said...

Γι αυτό το ύστερα της παράλογης μας υστερίας χαραμίζουμε στιγμές και καμιά φορά και ολόκληρες ζωές. Καλημέρα Αντώνη

etalon said...

Η μετάβαση είναι απο αυτο που ειμαστε στην....ωριμότητα!!!

Και δεν βρίσκω μια πόρτα να το σκάσω...