Saturday, November 21, 2020

Αμφίθυμοι παρθένοι


ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ - ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Δύο άνδρες, κάπως «μαζεμένοι», συνομιλούν καθισμένοι σε ένα παγκάκι έξω από τον ναό.

Δεν θα μπείτε;

Απαπα... αποφεύγω να μπαίνω σε εκκλησίες. Εσείς θα μπείτε;

Απαπα... αποφεύγω να μπαίνω σε εκκλησίες κι εγώ.

Μ’ αρέσει πολύ η εκκλησία αυτές τις μέρες, αλλά δεν έχω και πολλά πάρε δώσε με τον θεό.

Και μένα μ’ αρέσει... αλλα αυτές τις μέρες με τόσο κόσμο τον φοβάμαι περισσότερο. Θέλω αποκλειστικότητα.

Ας είναι... θα τ’ ακούσουμε όλα από εδώ.

Εσάς γιατί σας αρέσει;

Δεν ξέρω... αυτές τις μέρες είναι κάπως διαφορετικό... κι όλα αυτά τα λόγια έχουν κάτι ερωτικό. Ίσως είναι κάπως βέβηλο αυτό που σκέφτομαι, γι’ αυτό καλύτερα «εκτός νυμφώνος»...

Σας καταλαβαίνω... κι εγώ νιώθω διαρκώς ανέτοιμος στη σχέση μου με όλο αυτό.

Εγώ θα έλεγα διαρκώς ανέντιμος. Σαν να μην δικαιούμαι ό,τι προσφέρεται.

Γιατί το λέτε αυτό; Ο θεός προσφέρεται σε νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες.

Να, γι’ αυτό. Τον νηστεύω συνεχώς.

Και με τι χορταίνετε;

Δεν χορταίνω. Ξοδεύομαι διαρκώς. Είμαι άπληστος.

Μα, εφόσον το αναγνωρίζετε, θα 'στε συγχωρεμένος.

Δεν με συμφέρει μια τέτοια συγχώρεση. Θα ένιωθα βολεμένος.

Σας καταλαβαίνω. Κι εγώ νιώθω έτσι έκθετος στην πίστη μου διαρκώς.

Μα εσείς αν δεν κάνω λάθος είστε κάθε Κυριακή εδώ.

Ναι, αλλά απέξω.

Τι σημασία έχει το στασίδι, σημασία έχει ότι είστε εδώ.

Σημασία έχει ότι είμαι απέξω.

Μπείτε μέσα, λοιπόν.

Αν έρθετε μαζί μου, προχωρούμε.

Σηκώνονται και προχωρούν αβέβαια προς την είσοδο της εκκλησίας.

- Αν μπούμε μέσα, τι θα γίνει;

- Λέτε να πέσει να μας πλακώσει;

- Λέτε να  γεμίσει ο κόσμος περιστέρια;

- Πιστεύετε στα θαύματα!

- Κι εσείς στις καταστροφές! Πάμε!

Wednesday, April 15, 2020

Απουσίαζε

Aπουσίαζε
κάτω από τόνους συρφετών
ελεύθερη
κάτω από όγκους αναθεμάτων
δεν έβγαινε στην επιφάνεια
Μόνο καραδοκούσε - κι έτρεμε
την ώρα που δεν ερχόταν πια
το σύμπαν που τυμπάνιζε
μέσα στον κρότο ενός απείρου
Τι ψέματα που λέω...
αφού δεν υπάρχει ήχος
αφού δεν υπάρχει οξυγόνο,
βαρύτητα, μετατόπιση
αφού δεν έχει βαρύνουσα σημασία
ακόμη και το ψέμα το ίδιο που λέω
αφού κι η ανάσα για να υπάρχει
χρειάζεται σκάφανδρο