Μύθοι της Ευρώπης

Αχ, Ελπήνορα, κι εσύ,
κουτούτσικε, μικρούτσικε,
συνεσταλμένε
πάντα στεκόσουν στα μετόπισθεν
ακίνδυνος, ανυπολόγιστος,
ήρεμη δύναμη
ώσπου από την πολλή την όπισθεν
μπήκαν τόνοι νερά στο σπίτι.

Άστεγος τώρα, άκλαυτος, αστέριωτος
αστήρευτος ε, κι ανορθόγραφος συνάμα
απαθανατίζεις πλήθος
ηρώων αστεριών και μαργαριταριών στα βάθη

Εκατομμύρια έτη φωτός
μακριά
στον Πλούτωνα τον ξορκισμένο
και απύλωτο
τις νέες κερκόπορτες σου τάχθηκε να φυλάγης του Άδη.

Πιστό σκυλί
Κέρβερος υπάκουος
Μαρμαρωμένος βασιλιάς
υπήκοος εξαδάχτυλος
πλην φευ με σπασμένο
το αριστερό σου κεφαλάκι, σύντροφε τέρας

σαν όλα τα άλλα άλογα
ρινοκερε
στο γυάλι ντουνιά της κουτσολώρας παιδίσκης Γουίνγκφιλντ.

Το πλαίσιο

Με τη βροχή δε θέλω να απαθανατίζω κηδειόχαρτα, 
θα ήταν
σα να υπερθεματίζω.
Ξερω γω;
Το νερό μπορεί να ξεπλένει τα κρίματα.
Το νερό μπορεί να παραπέμπει ευθέως στο θάνατο.
Ας μην απελπίζομαι όμως.
Όποιος θέλει μπορεί για αντίποινα πλέον να λατρεύει τη βροχή.

Το μάτι

Και τότε ξύπνησα
Ξύπνησα τότε και βρήκα
βρηκα το γάτο τότε
να περιμένει
Να περιμένει
βρήκα τότε το γάτο
μ έναν εντελώς
καινούργιο
Έναν ολοκαίνουργιο
τρόπο
να περιμένει
ο γάτος
Στο σκοτάδι

Κι άναψαν
χωρίς να το
χωρίς να καταλάβω
θ' άναψα
χωρίς να το καταλάβω
εγώ θ' άναψα
εγω θάναψα
(χωρίς απόστροφο)
θάναψα τα φώτα
της ασφαλείας.

Κι η κοιλιά μου γουργούριζε
υγρό πολύ στην κοιλιά μου
σα να χε μαζευτεί πολύ
πολύ πολύ πολύ πολύ
κι άλλο
κι άλλο πολύ πολύ
νερό στην κοιλιά μου
σα να γεννούσα
σα να μην είχα κατουρήθει
πολύ πολύ υγρό στην κοιλιά μου
όλη η κοιλιά μου ζεστό νερό

Και έβαλα θερμόμετρο

Υποθερμία

έβαλα το θερμόμετρο
Ο υδράργυρος δεν ανέβαινε
δεν ανέβαινε
τίποτα 

Μόνο
Όλος νερό.