Συνέχεια εκεί
και να μη μπορείς να πεις
πώς, πού και γιατί
τόσο άχρηστες εγκεφαλικές συνάψεις
τόσο ανίκανες, τόσο υπεριώδεις
ξεπερνούν την ταχύτητα του φωτός
διαπερνούν τα σωματίδια της ύλης
το φως πονάει την ύλη
τα κόκκαλα και τα δάχτυλα τσακκίζει
κι έτσι ξεγελώ τους πάντες ότι
ακκίζομαι
κοιτάζω πεθαμένα χαμόγελα στον καθρέφτη
και ο καθρέπτης πολλαπλασιάζει
την απλότητα αυτού του γελοίου,
κομματιασμένου εφιάλτη.
Πραγματολογικά στοιχεία: Η Ακκώ ήταν σύμφωνα με την παράδοση μια ανόητη γυναίκα της αρχαιότητας, η
οποία έμεινε παροιμιώδης για την χαζομάρα της. Λέγεται π.χ. πως
καθρεφτιζόταν επί ώρες στον καθρέφτη συνομιλώντας με την εικόνα της. Από
το όνομά της προέρχεται και το ρήμα “ακκίζομαι”, που σημαίνει “κάνω
νάζια και ψευτοκαμώματα, κουνήματα, τσακίσματα κ.λ.π”, απ’ όπου και οι
γυναικείοι “ακκισμοί”. Φοβερίζοντας οι αρχαίοι το παιδί τους ότι θα το
δώσουν στην Ακκώ, αν δεν τους ακούσει., εννοούσαν μια τρελή και παλαβή
που γύρευε τι θα του έκανε.
