Ο Σταυρός

Θα άρχιζα αν μπορούσα αλλά δε μου αρέσει ο επαναληπτικός δρόμος
ανθρώπινες προσπάθειες απόπειρες μικρά γεγονότα συμβάντα
κάθε τρεις και λίγο πράγματα όλα που μπορείς να δεις και πέρα από την πραγματικότητα
και μέσα απ' την πραγματικότητά τους να τα εξιδανικεύσεις
ο σταυρός ας πούμε που πάνω του σε λίγες ώρες θα σταυρωθεί εκεί ψηλά ο χριστός
άλλο τόσο θα ήθελα κάθε στιγμή να μεταχειριστώ όσο γίνεται λιγότερα λόγια
να περιγράψω το συναίσθημα όχι γιατί είναι κάτι τόσο απλό
αλλά γιατί είναι κάτι τόσο αυτόνομο
έχει μια αναπόδραστη ανάγκη για λέξη να το περιγράψει
όχι εγκώμια, καμία άλλη εξήγηση είτε ευχής έργον
ή και τη σιωπή ακόμα
στο σώμα του έχει σημάδια στο σώμα και στο δωμάτιο
ο κόσμος γέμισε σημάδια σκίζονταν στα δυο, δεν ήταν χάρτινος
σπάραζε κι αιμορραγούσε.

Στ' αληθινά, στα ψεύτικα

Τώρα πιά μου φαίνεται ότι κανένα ψέμα δεν μπορεί να διασκεδάσει την αλήθεια.

Προχωρώντας σήμερα στο δρόμο έβγαλα μια φωτογραφία με το κινητό. Διάλεξα να την ονόμάσω με το όνομα της ημέρας και την είπα πρωταπριλιά. Η Πρωταπριλιά είναι μια μέρα που μπορούν θεωρητικά όλα τα ανίσχυρα ψεύδη να διαψευστούν. Αυτό μπορεί να σε γεμίσει με την μεγαλύτερη ελπίδα. Και την μεγαλύτερη απελπισία. Έτσι κι αλλιώς η πρωταπριλιά είναι επίσης του τρελού ημέρα. Ο τρελός στέκεται ισότιμα και φιλότιμα ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα, ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, σαν τον πιο λογικό στη μέση του δρόμου. Έτσι κι εγώ έδωσα τον τίτλο "Πρωταπριλιά 2011" στη φωτογραφία. Έτσι τα κατάφερα ο τίτλος της φωτογραφίας να είναι το σημερινό μου ζωτικό ψέμα. Στον προσδιορισμό εντός παρενθέσεως διευκρίνισα τη σημερινή μου πραγματική αλήθεια. (Στη Θεμιστοκλέους, ώρα, τρεις παρά κάτι.) Αυτή η φωτογραφία είναι ο χρόνος και ο τόπος που σήμερα στάθηκα ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια. Και κοίταξα το ρεαλισμό μου με μια διάθεση μαγείας.