Σε μία παιδική σύλληψη παραμένω πιστός
κι όλα τα κοιτώ σα παιδί κουτό
την ακρόπολη και το λυκάβηττο
ίδιος όσο κι αν αλλάζω μες την ενηλικίωση
- γυμνός λίγο συχνότερα
απογυμνωμένος λίγο φαιδρότερα -
παραδίνομαι εντός των ορίων πάντα
ή μήπως κι εκτός καταδεκτικός άνευ όρων
πειθήνιος στρατιώτης ενός ανυπεράσπιστου φόβου
ελέυθερος σκοπευτής κυνηγητικά κυνηγώντας
τω φόβω αυτώ εκτυφλωτικά εξεράγην
προκαθορισμένος, εμφύλιος τόπος ο χρόνος μου
προεξαγγελτική αντιπαράθεση, εδώ και τώρα
εκπρόθεσμη συμπαράσταση
ατομική ενέργεια μέσα σε ένα και μόνο σεσημασμένο σίγμα
ανάσα ζωή η άνασσα
παροξύνεται
ενά σίγμα σιωπηλό, ένα σίγμα μου, μουγγό, αποσιωπημένο
ούτε καν ένα σού σιγμα, ένα σίγμα εν τέλει φυλακισμένο
εσένα μόνο θαρρείς τρομάζει η κτητικότητα;
κι εμένα με τρομάζει
όπως μια πεταλούδα της νύχτας
στο κεφάλι της έχει ζωγραφίσει μια νεκροκεφαλή
κι όσο το κουκούλι της βγάζει φλόγες που τις λένε φτερά
σε μια παλιομοδίτικη μυγοπαγίδα
εξερευνώ μάλλον ή ήττον νέα σχήματα
και σε ποιά ζωηρά χρώματα μπορώ να υπάρξω
πορεύομαι
με επιχειρήματα εγκαυμάτων στη γούνα
και επιρρήματα ορυμαγδών στο χνούδι
εξερευνώ τις προφάσεις των λέξεων
όπως λέμε αλλάζω και αλλαγή
- έλα ν' ανταλλάξουμε κορμί και μοναξιά -
συντμήσεις παράξενες καταστροφές βιβλικές και ανήμερες
του άλλα ζω και σε άλλη γη επιστρέφω
στο ίδιο εμένα, παιδί
αυτό το τελευταίο κυρίως με το ωραιότατο ερωτηματικό στο τέλος
ό,τι λένε Ιθάκη δεν είναι προορισμός, είναι μετά βεβαιότητος
μια ποιητική, αθώα πράξη
τα σόδομα ή τα γόμορα
είμαι ο άντρας της γυναίκας του που κοίταξε πίσω
είμαι ο ορφέας της ευρυδίκης αυταπάτης.
Το δεύτερο σώμα μου μπορώ τώρα να αποκτήσω
όπως στριμώχτηκα έτσι μέσα στην πρώτη μου ψυχή
ολόκληρη η υπόλοιπη με παροτρύνει να πετάξω
