Μικρές εικόνες ΧΙ - ανάποδα

Λες να φταίει αυτό; Πόσες ευθύνες μπορεί να αποδώσει κανείς αλήθεια σε ένα τόσο προσωπικό παιχνίδι; Το πλήρωμα του χρόνου που έρχεται είναι η αθωότητα που απαρνιέμαι; - μήπως πρέπει να γίνει κατάφαση το ερωτηματικό, ίσως τελεία και παύλα; - Κοίτα παράδειγμα, αυτό που κάποτε έπαιζα στο ford escort του πατέρα, μου έδινε τόση χαρά, σήμερα όμως καθώς φεύγει το λεωφορείο μπροστά, εγώ ανάποδα καθισμένος, στο πίσω τζάμι κοιτάζοντας τον ίδιο δρόμο πίσω, να φεύγει, χάνομαι μέσα σε τούτο το σκάφανδρο, με φέρνει πόσα χρόνια πίσω, μπροστά, και νομίζω πρώτη φορά δε μου αρέσει η Πάρνηθα σε τούτο το κάδρο που όσο απομακρύνεται μεγαλώνει