Λαγούμι

Υπάρχει ένα μέρος πιό κρυφό κι απ' την παραμικρή σου περίσκεψη. Εμένα τελευταία με πηγαίνει στη λέξη "λαγούμι" να σταθώ για ό,τι οι άλλοι καταφεύγουν στη λέξη "αγάπη". Τους δικαιολογώ την φιλότιμη προσπάθεια γιατί κατά την ταπεινή μου πεποίθηση να ορίσουν επιχειρούν με μια λέξη το πλέον ανύπαρκτο.

Ωστόσο ό,τι κι αν έχεις σπουδάσει, όσα κι αν έχεις μάθει με πάσα λεπτομέρεια, με πάσα επιμέλεια ακριβείας όσο κι αν έχεις ψάξει στα λεξικά, την περισσότερη προσοχή που μπορεί να επιδείξει ο πιό καλός των αρίστων μαθητής αν έχεις επιδείξει κι εσύ μέσα σε μια ολόκληρη ζωή μαθητείας, θα έχεις καταλάβει πιά ότι μένεις πάντα μόνος και ξένος, ανέγγιχτος κι αδιάβαστος κάθε φορά να προχωράς πέρα μακριά σε ένα πιό καινούργιο σκοτάδι από κάθετι και προπαντός καθέναν που κουβαλάς πηχτό και πηγαίο μες την καλοσχηματισμένη κι ευέλικτη παρ' όλα τούτα τα συμπράκαλα ραχοκοκκαλιά σου.

Ίσως γιατί το πιό ανθρώπινο και ζωντανό αίμα τελικά δεν μπορείς να το δεις παρά μόνο σε μια στιγμή αποχωρισμού, σε μια αναμέτρηση θανάτου, δεν μπορείς να το γλείψεις παρά μόνο αν έχεις ζούρλα να ξύνεις πεισματικά πάνω κάτω το κορμί στην ίδια οξύθυμη επιφάνεια μέχρι ν' ανοίξει η τρύπα η αγαπημένη που σου λέω.

Αλλιώς δε γίνεσαι, δεν μπορείς μ' άλλον τρόπο εκεί στα βαθιά να μην απογοητεύεσαι, διαφορετικά δεν μπορείς να βρεις κανένα αναφαίρετο μέσα σου δικαίωμα θα λέγαμε στο απροσμέτρητο τούτο χάος της ταχυκαρδίας, αφού όλα μα όλα και όλοι μα όλοι μπορούν με ακρίβεια ταχυδακτυλουργού να σε εξαφανίσουν είτε να εξαφανιστούν για να σου αποδείξουν εκ των υστέρων τετραγωνικά, στην άλλη άκρη του τούνελ, την αντίθετη οπτική.

Να σε ξετρυπώσουν, να σε βρουν και να σου πουν, τότε μάλιστα και σχεδόν εμπεριστατωμένα, ότι ο χρόνος θεραπεύει άσκοπα όλο το ξοδεμένο αίμα και το αλαφιασμένο τρέξιμο σου μακριά εκείνοι να το χαρακτηρίσουν με λόγια επιθετικά τρέξιμο πανικόβλητο και θεοσκοτωμένο κι εσύ με την ίδια ευκολία στον εαυτό σου τότε να αρνηθείς τον περιπλανώμενο φοβισμένο λαγό χωμένο για την ώρα στην πιό σκαμμένη σου τρύπα.