Το τελευταίο κόμμεντ του φίλου Etalon στο προηγούμενο ποστ μου με παρέπεμψε άμεσα ή τουλάχιστον με την αμεσότητα -πες το και παράλογο - των γνωστών μου συνειρμών σε ένα τραγούδι από τις "Υδρόγειες σφαίρες" της Πρωτοψάλτη που πολύ αγαπώ και πάντα το συσχέτιζα με την εν γενεί μου φλυαρία. Το τραγούδι.Αν και τώρα που το σκέφτομαι και το σντ ήταν λίγο προσπάθεια να ξαναπούμε δεύτερο προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν για το "ηφαίστειο που ξυπνάει". Κάθε χρόνο, βρε Άλκηστη, βρε Νίκο, βρε Λίνα; Πλάκα - πλάκα, με τούτα και με εκείνα η Άλκηστη έγινε Χέβεν - λυ και Μιλλενοποιήθηκε μιας και "είναι ωραίο να έχεις το δικό σου σπίτι"... Όσο για τον Αντύπα τί να πω, το σντ με την Ολγίτσα Βενετσιάνου που την εκθειάζει και ο Λεπά (σήμερα το πρωί στη Λιβανίου το άκουσα με τα ίδια μου τ' αυτάκια), νομίζω τα λέει όλα. Η Λίνα παρά τα στραβοχυμένα της ας παραμείνει στο απειρόβλητο κι εγώ σταματάω τις κακίες για τα κακέκτυπα.
Επειδή επίσης είμαι σκράπας με τα ηλεκτρονικά και δεν έχω ανακαλύψει ακόμα τί λάθος κάνω και δεν παίζει το πλέιλιστ κανονικά σαν όλων των άλλων ανθρώπων, αλλά και επειδή δε σας κρύβω ότι εκνευρίζομαι όταν μπαίνω στις σελίδες των μπλογκ κι αρχίζουν οι διάφορες τζιγκρλίγκες, μα κυρίως κυρίως επειδή άφησα τη Λίνα στο απειρόβλητο, σας παραθέτω και μόνο τους στίχους από το τραγούδι που με δικαιώνει σαν φλύαρο. Παρακαλώ λοιπόν να διαβαστεί παράλληλα με την κατωτέρω ανάρτηση που δημοσίευσα λίγες ημέρες νωρίτερα.
Ειν' από χρόνια που λες
που έχω στο βλέμμα δυο ουλές
αυτές θα μου μένανε
ίδια εμένανε
Άμα θα δεις την καρδιά
έχει στη μέση μια ροδιά
στο φως πετάχτηκε
δεν κοιτάχτηκε
δεν πειράζει πια
Μια νύχτα πλάνταξε
στο κλάμμα για όλα
σκυλί που τράνταξε, ναι
του κόσμου η φόλα
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις
Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι
για ό,τι δίνεις
Χάρηκα που τα 'παμε
έστω και τώρα
Είναι από χρόνια που λες
που έχω στα λόγια αναβολές
Γι αυτό και δε μίλαγα
παραμίλαγα
Άμα θα δεις την καρδιά
μου' τυχε τέτοια αναποδιά
που δεν το φαντάζεσαι
μήπως βιάζεσαι...
δεν πειράζει πια...
Χαράζει, φίλα με
απ' το μυαλό σου
σαν δάκρυ κύλα με, ναι
στο μάγουλό σου
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
Δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις
Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι
για ό,τι δίνεις
Κάτι υπάρχει αζήτητο
βαθιά μας πάντα
Πάντα
Δεν είσαι ακίνδυνος
Δεν είσαι ακίνδυνος, ναι
Χάρηκα που τα' παμε
έστω και τώρα
Τώρα
Χωρίς να το ξέρω ο δόλιος και αφού πόσταρα ήρθα αντιμέτωπος με την είδηση ότι κυκλοφόρησε σήμερα το νέο σντ της Άλκηστης. Και έκανα το ακόμα πιο μοιραίο λάθος να ακούσω το άσμα "Πάμε Χαβάι". Δεν θέλω να γίνω κακός, ρε παιδιά, αλλά είναι πάνω από τις δυνάμεις μου να μην ξεράσω.
18 comments:
Πάντα υπάρχει ο κίνδυνος
μια χούφτα οδύνης
δεν είσαι ακίνδυνος
για ό,τι δίνεις
Εδώ χρειάζονται τα bold μικρέ.
Όλα τα 'πε πάλι η ποιήτρια...
Σου έκανα τη χάρη, μεγάλε... Όσο για τη Λίνα με το ποιήτρια υπερβάλλεις.
Πρέπει να αποδεσμεύσουμε τον όρο από τις απόκοσμες διαστάσεις. Αν έλεγα ποιητές μόνο τους 2-3-4-5 που έχουν καθιερωθεί η ζωή μου θα ήταν τόσο άδεια.
Την καλησπέρα μου Ποιητή (χα!)
Συνεχίζεις να υπερβάλλεις. Άσε που με την τελευταία προσφώνηση επιβεβαιώνεις κριτήρια εσφαλμένα, φίλε.
Σε διαβάζω και ακούω το πάμε χαβάη. Αλήθεια γιατί το τραγούδησε και δεν το άφησε στην Μάρω Λύτρα?
Που είναι η εποχή της σωτηρίας της ψυχής?
Για μένα η επικινδυνότητα έγκειται στην δοσοληψία και όχι στην προσφορά...
Αλλά πάλι ποια είμαι εγώ να διαφωνήσω με την ποιήτρια?
Καλημέρα.
Κάποιος έγινε... κακούλης ή μου φαίνεται;;; χιχιχιχι! Για το τραγούδι απλά ΔΞ/ΔΑ.
Σου 'χω σοκολατοφιλάκι. Αλλά αν... ανακατεύεσαι ακόμα, καλύτερα να μην πλησιάσω πολύ, ε;
:):):):):):):)
@pavlo μου, άβυσσος η ψυχή της τραγουδίστριας και του τραγουδιού. Κάπου εκεί μάλλον χάθηκε η ψυχή της
@ζαφειρένια μου, κι η δοσοληψία αμφίδρομη προσφορά δεν είναι;
@marilia μου γλυκιά, η ανακατωσούρα θα φύγει μάλλον εν προκειμένω. Και δεν έγινα κακούλης εγώ, τα τραγούδια της Πρωτοψάλτη χειροτέρεψαν.
πάντως, εσύ αντώνη μου, δεν ξέρεις από λεκτικές αναβολές, είσαι άσσος στο σημάδι ;)
@mondo μου, θα ξεχάσω εγώ θαρρείς την δοκιμαστική βολή στην Τρίπολη διπλωμένος στα δύο που θα έπιανα όπλο και με πυρετό γιατί από την καλοπέραση είχα πάθει ταυτόχρονα ηλίαση και είχα κρυολογήσει και ντουγρού να βαράω στο βουνό απέναντι και να βλέπω το χώμα να εκτινάσσεται και ο στόχος αλώβητος και άθικτος? Άσσος, παιδί μου, άσσος!
Όχι.
Η προσφορά δεν περιέχει την προσμονή αντιχαρης,
ενώ η δοσοληψία την περιέχει ;)
Πάντως δεν θα ήταν κακό να πηγαίναμε Χαβάι ε;
@ζαφειρένια θα πρεπε όμως να μην την περιέχει σε έναν άλλο κώδικα ηθικής
@αλεξάνδρα μου, όχι απλά δεν θα ήταν κακό, λύτρωση θα ήταν, αλλά όταν ακούς τη Χαβάι κάπως έτσι, προτιμάς να κλειστείς σπίτι σου...
Σε ποιον πλανήτη καρδούλα μου? :)
@ζαφειρένια η ηθική είναι ένας ξεχωριστός για τον καθένα πλανήτης. Όλοι έχουμε έναν. Φιλάκια. Και δεν είναι τυχαίο που μιλάω για πλανήτη. Κάθε Νεφελοκοκυγύια χάνεται μέσα στα σύννεφα.
Λογικό, αφού είναι η ουρά τους :)
Καλή εβδομάδα :)
σαν γεροντοκορες κανετε ρε....
Post a Comment