Πρόσκληση

Η Μ προσκάλεσε και Υπερρεαλιστική Ομάδα Αθήνας στην έκθεση "Φαντασία της πραγματικότητας" πριν 2 χρόνια ρώτησε:

1) Γιατί κλαις;

Γιατί αν δεν, θα σκάσω.

2) Γιατί δεν κλαις;

Γιατί δεν είμαι κλαψομούνης.

3) Που είναι ο βάλτος;

Ρωτήστε κανένα κουνούπι.

4) Ποιός και πού είναι ο δεσμοφύλακας;

Εδώ μέσα, εγώ κι εκεί έξω, ο πρώτος τυχάρπαστος στη γωνία.

5) Πού συναντάς μια εντελώς δική σου άβυσσο;

Στη σκηνή.

6) Περιφρονείς κάτι;

Να με περιφρονούν.

7) Θα ερωτευόσουν για πάντα;

Κάθε στιγμή.

8) Γιατί πουλιούνται τα "έργα τέχνης";

Μήπως μπορέσει η ομορφιά να κοστολογείται.

9) Μήπως να αφαιρεθούν τα εισαγωγικά από την προηγούμενη ερώτηση;

Αυτό δε σημαίνει πως δε μιλάμε και πάλι για έργα τέχνης.

10) Do you remember revolution?

Δεν μπορώ να θυμάμαι κάτι που ακόμα δεν έχω ζήσει.

11) Θα ανέβαινες στο βουνό, αν στο επέβαλε το ωροσκόπιό σου;

Όχι.

12) Θα σκότωνες τον παππού σου, αν το τζάμι δεν έσπαγε από τον πάγο;

Όχι, θα έσπαγα το τζάμι.

13) Θα μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, αν η ζωή σου έστηνε καρτέρι;

Η ζωή σου στήνει έτσι κι αλλιώς καρτέρι. Και τότε έχεις τα μάτια σφραγισμένα.

14) Θα κυλούσε η πέτρα του θανάτου το πρωί, αν δεν κινδυνεύατε να τιμωρηθείτε από το νόμο;

Η πέτρα του θανάτου είναι ο νόμος και κυλάει βράδυ πρωί.

15) .....

"Κόπος ο ποιητής με τ΄αδεινά του χείλη, διαρκώς πίσω από τη θλίψη του το ανείπωτο"

16) Θα εξετάζατε το ενδεχόμενο να διανύσετε μετά τα μεσάνυχτα απ' την αρχή ως το τέλος την οδό Αχαρνών, αν γνωρίζατε ότι ποτέ δεν πρόκειται να σας συλλάβουν;

Ζω στο δήμο Αχαρνών αν σας λέει κάτι.

17) Θα σκότωνες το Μπους αν σου χάριζαν δέκα λαχταριστά εκλερ;

Δεν σκοτώνω κανέναν. Τρώω πάνω από δέκα εκλερ.

18) Θα μου έδειχνες τα σαπισμένα σου δόντια αν έβλεπες μέσα τους τ΄άστρα;

Ορίστε, οι κουφάλες μου ανοιχτές. Δείξε μου τώρα τα αστέρια.

19) Θα έπεφτες σε πηγάδι αν ήσουν θλιμμένος;

Όχι, αλλά θα έκλαιγα για να το γεμίσω.