Ήρθε πρώτη νύχτα του Γενάρη μια αθόρυβη πανσέληνος στην Αθήνα κι όπως οι περισσότεροι είχαν αποκοιμηθεί κάτω από το στολισμένο δέντρο πιωμένοι φαγωμένοι έτοιμοι, στη μέση του δρόμου, μέσα σε στάχτες από πυροτεχνήματα ξημέρωνε και έλαμπε στον ουρανό ολόκληρη και τεράστια μια χάρη. Δεν πίστευα τη χρονολογία που είχαμε φτάσει, έψαχνα μια παλιά ατζέντα να ειδοποιήσω έστω πέντε φίλους καρδιακούς για το θαύμα αλλά κατέληξα ότι ο χρόνος περνά για να μπορεί καθένας μόνος να πιάνει από μιαν άκρη την αρχή του.
6 comments:
μα αλήθεια! Τι φεγγάρι.. παράδοξα αυγουστιάτικο. Να δούμε τι θα φέρει.
To είδα το φεγγάρι αυτό! Ήσυχο και περήφανο μες το ξημέρωμα!
Μ' αρέσει που ισορροπεί στην φωτογραφία σου...
καλή χρονιά να έχουμε Αντώνη!
Μικρές εικόνες...μεγάλες χαρές
KAΛH XΡONIA!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
xeimwniatiko ma zesto
kalh xronia
Εμάς στόλιζε ένα έρμο δεντράκι χωρίς φύλλα. Λες και βγήκε και κάθισε εκεί για να του κάνει παρέα, μέρα που ήταν!
Καλή, γεμάτη, δημιουργική χρονιά, υγεία και κάθε επιτυχία, Αντώνη! :)
σνουποφιλάκι κανέλας
Την Παρασκευή θα 'χουμε την τύχη να φιλοξενούμε τη Νατάσσα Μποφίλιου στην πόλη μας. Έρχεσαι να πάμε μαζί; :)
Post a Comment