... Και κάτι ακόμα... Μ' αρέσουν φράσεις απ' το τέλος, για το τί έγινε μετά... χωρίς να δεσμεύεσαι από τί προηγείται. Το ύστερα την υστερία κρύβει μέσα του, ένα ι τονισμένο στην παραλήγουσα ανάμεσα σε υγρό ρο και φωνήεντα άλφα. Ελπίζω σε μια γραφή ατελείωτη που δεν θα απολογείται σε τίποτα και θα ενέχει ως τέτοια το καθόλου. Ίσως τότε μιλήσουμε πια για μια πρώτη ολοκληρωμένη γραφή ένος μύθου, ίσως ίσως τότε ακόμα όλα τα παραμύθια γίνουν ένα. Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.Monday, January 07, 2008
To τέλος των παραμυθιών
... Και κάτι ακόμα... Μ' αρέσουν φράσεις απ' το τέλος, για το τί έγινε μετά... χωρίς να δεσμεύεσαι από τί προηγείται. Το ύστερα την υστερία κρύβει μέσα του, ένα ι τονισμένο στην παραλήγουσα ανάμεσα σε υγρό ρο και φωνήεντα άλφα. Ελπίζω σε μια γραφή ατελείωτη που δεν θα απολογείται σε τίποτα και θα ενέχει ως τέτοια το καθόλου. Ίσως τότε μιλήσουμε πια για μια πρώτη ολοκληρωμένη γραφή ένος μύθου, ίσως ίσως τότε ακόμα όλα τα παραμύθια γίνουν ένα. Ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
14 comments:
Χμ... Τώρα εμένα αυτό γιατί δε μ' αρέσει, ε; Γιατί;
φιλί
α-χμ
..θα το ξαναματαδιαβασω
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ (..μέχρι να πάρω σωστές στροφές)
Δε σε καταλαβαίνω, είμαι ντεφορμέ!
Καλή χρονιά να έχεις φίλε μου!
Σκέψου ότι τα παραμύθια δε σε υποχρεώνουν να φανταστείς με συγκεκριμένο τρόπο τη συνέχεια -καλή ή κακή-.
Το μόνο που σου λένε είναι ότι ζήσαν αυτοί καλά. Δε σου λένε, όμως, για πόσο.
Κι αν ψάχνεις το μετά χάνεις όλο το πριν. Είναι σα να βλέπεις ένα ταχυδακτυλουργό να εμφανίζει ένα περιστέρι από το μαντήλι και να αναρωτιέσαι πού θα πάει το περιστέρι.
Αλλά το περίεργο σε αυτά που γράφω είναι πως δε διαφωνώ μαζί σου.
:)
Απευθύνεσαι κατευθεία σε ένα συγκεκριμένο δωματιάκι του εγκεφάλου μου που οι λέξεις δεν έχουν βρει ακόμα την γραφή που θα καταφέρει να σχολιάσει αυτό σου τo post παρόλα αυτά κατανοεί και περιμένει την ατελείωτη εκεινη γραφή που δεν θα απολογείται σε τίποτα...
Πάντως και μεις που ζήσαμε καλύτερα, σαν κι αυτούς είμασταν...
Η βασική διαφορά των παραμυθιών απ' τους μύθους είναι ότι οι μύθοι ενέχουν το θάνατο. Δεν τελειώνουν ποτέ με "ζήσαν αυτοί καλά" (για μας δεν ξέρω).
Είναι απλά δίλημμα τύπου: "which side are you on"
Ζήσαν αυτοί καλά... σίγουρα εμείς όμως καλύτερα??
Καλή χρονιά, Αντώνη!!
Δεν βρήκα μέηλ σου γι' αυτό σου αφήνω εδώ σχόλιο για να σε καλέσω στην παράσταση του 104 Θεάτρου Λόγου & Τέχνης των εκδόσεων Καστανιώτη το οποίο επαναλειτουργεί. Πληροφορίες για την πααράσταση "Εξίσωση 1: Συνηθισμένοι άνθρωποι" θα βρεις στο www.commonpeople104.blogspot.com και όποτε θελήσεις να έρθεις ενημέρωσε με για να σε περιμένει μια πρόσκληση στο ταμείο.
Και πάλι καλή χρονιά γεμάτη υγεία, αγάπη και δημιουργία.
η γραφή δεν έχει να απολογηθεί σε κανέναν. Παρά μόνο στον γράφοντα θα δώσει εξηγήσεις...
τελειοποιείσαι επικίνδυνα αντώνη, πρόσεχε πώς θα βγεις από την ποιητική φιλοσοφία ;)
..όλα τα παραμύθια να γίνουν ένα;
χμμ..θα αντέξουμε;
Το ύστερα την υστερία κρύβει μέσα του, ένα ι τονισμένο στην παραλήγουσα... Υπέροχο κείμενο, υπέροχη σύλληψη :)
Γι αυτό το ύστερα της παράλογης μας υστερίας χαραμίζουμε στιγμές και καμιά φορά και ολόκληρες ζωές. Καλημέρα Αντώνη
Η μετάβαση είναι απο αυτο που ειμαστε στην....ωριμότητα!!!
Και δεν βρίσκω μια πόρτα να το σκάσω...
Post a Comment