Τώρα πια κυκλοφορώ νύχταΣτους δρομους της αρχαίας πόλης περιφέρομαι
Το πιο πνιχτό σκοτάδι
Είναι σα να κοιμάσαι λήθαργο
Ή να περνάς το τούνελ του θανάτου
μοιάζει λούνα παρκ χωρίς χρώματα βράδυ
ζωή ασπρόμαυρη στη σπήντα
Και δεν ξημερώνει..
δεν ξημερώνει…
Σας έχει τύχει να περπατάτε την πόλη με μπλακ αουτ;
Κάθε βράδυ στα όνειρά μου κατουριέμαι
και από φόβο ακόμα περπατώ…
Αυτό για τα Σάββατα το βράδυ... Πατείς με, πατώ σε...
21 comments:
Σε δρόμους σκοτεινούς , σε δρόμους του θησείου...το μαυρο επικρατεί ο ήλιος έχει δύσει.Καλησπέρα
Mα τον Δία που έχω μπλέξει!Καλά αυτό λέγεται μαζοχισμός!Χαχα!Όχι δε μου έχει τύχει να περπατώ σε δρόμο με μπλακ αουτ και ούτε θέλω γιατί αν νιώσω και το παραμικρό κίνδυνο δε θα κατουριθώ αλλά θα κάνω κάτι ακόμα χειρότερο από το φόβο μου!Χιχι!
Άστα μου έχει τύχει και μάλιστα σε χωριό. Εκεί να δεις σκοτεινιά, μαυρίλα και θρόισμα φύλλων.
Δεν μου έχει τύχει να περπατάω στο δρόμο με μπλακ αουτ αλλά μου έχει τύχει να περπατάω πολλές φορές χωρίς σκοπό σε άγνωστους δρόμους που συνήθως δε με βγάζουν πουθενά. Είναι κρίμα να μην έχεις που να πας και τι να κάνεις κυνηγώντας πράγματα που το μόνο που σου προσφέρουν είναι στεναχώρια. Και είναι κρίμα να περπατάς σε μια ολόκληρη πόλη με έναν άνθρωπο που μπορεί να σου δώσει τα πάντα και συ δεν το καταλαβαίνεις...
θα ξημερώσει..
θα το δεις!
είναι μαύρες οι νύχτες μέρες τώρα, τα φώτα του δήμου υπολειτουργούν, ούτε που φαίνομαι όταν φοράω μαύρα, μη φοβάσαι, πάμε παρέα ;)
ως γνωστός αντιδραστικός να πω ότι εμένα μου φαίνεται πάντα πρωί κι ότι όσο πιο σκοτεινά τόσο πιο όμορφα; είναι τότε που συναντιόμαστε με τους φόβους μας κι είτε τους νικάμε είτε πέφτουμε για πάντα ηττημένοι, είτε μόνοι είτε στριμωγμένοι τόσο που κι αγοραφοβικός να μην είσαι ένα άγχος σου δημιουργείται...
Μετά τη δύση έρχεται η ανατολή :)
το χειρότερο μου, πισα κατράμι, σε βραχονησίδα, με όπλο στο χέρι, και να σε βρίσκει ο προβολέας απο το magna. χίλιες φορές σκοτάδι μερικές φορές
Η πόλη Λουνα παρκ κι εσύ ξαγρυπνησμένος. Κάθε βράδυ προσπάθησε να περπατάς. Έστω κι έτσι.
Για σένα ένα του Καλαντζόπουλου με τίτλο "Για όλους εσάς που κοιμάστε απόψε".
δεν υπάρχει απάντηση
η δεν εχω εγω
νομιζω
πως καλυπτεις πολλα φωτα
ετσι
φωτα τελειως περιττα
σαν του Σαββατου
τις ορδες
που αδεξια πιστευουν πως διασκεδαζουν
ετσι
"πατεις με-πατως σε"
Θα ηθελα να σου εστελνα ολο το "Μεταφερθηκαμε παραπλεύρως" της Δημουλά που μόλις τελειωσα, αλλα ...
Τώρα που το θυμήθηκα, εχεις κάτσει ποτέ κάτω από το ναό του Ηφαίστου άνοιξη με πασατέμπο και κόκα κόλα; Απομεσήμερο του Απρίλη, σαν κοπάνα ήταν από το σχολείο.
Μέχρι που με κατάλαβαν και πήρα πόδι.
"Οι στιγμές περνούν χωρίς να με κοιτάξουν,
Θέλω να σκεφτώ αλλά με πονάει,
Το όνειρο με βαραίνει πριν το δω"
Φερνάντο Πεσσόα
φιλί, το κορίτσι - ρομπότ
Μας γράφεις να το ελαττώσουμε κι απ΄την άλλη διαβάζουμε στίχους σκληρούς,με άρωμα απόκοσμο...
ΠΩΣ να το ελαττώσουμε το ρημάδι???
;-)
"ζωή ασπρόμαυρη στη σπήντα"...
..."και δεν ξημερώνει"...
Ομορφη βόλτα!
Εδώ ξημερώνει απόψε...
Την καλημέρα μου!
@lockheart Βλέπω στα ίδια μέρη μάλλον συχνάζουμε. Ανταποδίδω την καλησπέρα.
@φτυαράτσι... Να φοβάσαι τα χειρότερα, πάντα είναι πιθανά, ειδικά για όποιον τη νύχτα περπατά..
@Pavlo το χω δει όνειρο αυτό..
@ανώνυμε εν προκειμένω νομίζω απλά χρειάζεται να μοιραστείς ένα όνομα
@kat. To ζήτημα είναι τί ξημερώνει.
@mondo μου, εσύ δεν είσαι παρέα, είσαι ο κόσμος όλος!
@blueprints, ενίοτε με καθηλώνει κι εμένα αυτή η αντιδραστική ματιά καθώς όλα σχετικά είναι και στο σκοτάδι και στο φώς. Το ζήτημα είναι οι αισθήσεις που προσλαμβάνεις και το ευτυχές η πρόσληψη να γίνεται όλες τις ώρες της ημέρας.
@roadartist Μην ξεχνάς πως την Ανατολή και χάραμα την λέμε και ξέρεις, αυτό από το χάραγμα βγαίνει.
@ammos sta malia mou αυτό δεν θέλω να το ζήσω!
@αίολε, σε ευχαριστώ! Όσο για το περπάτημα, δεν μπορούμε ποτέ να ξεχνάμε να περπατάμε μέσα σε πόλεις, μέσα στο χρόνο, κυρίως γιατί δεν μπορούμε ποτέ να ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι.
Με πασατέμπο και κοκα κόλα όχι. Με καφέ κάπου εκεί απέναντι. Εχω μπει όμως ανοιξιάτικα από την πάνω μεριά, βράδυ και κοίταζα κάτω το Λούνα Παρκ με τα φώτα. Εκεί για μιά στιγμή χάθηκαν τα χρώματα. Στιγμιαία. Γι αυτό καμιά φορά και Ανοιξη μπορεί να σημαίνει ρωγμή.
@etalon των παράπλευρων μεταφορών πατείς με... Πατώ σε?
@r2d2therobot Μήπως σε λένε Σοφία?
@7demons Εμένα πάντως η απώλεια με κάνει να μην ελαττώνω το ρημάδι το γράψιμο.
@ceralex η καλή μέρα σου να φτάσει ως τη νύχτα!
Κι εμένα με άφησες Παρασκευιάτικα και μεσημεριάτικα να περπατάω μόνη μου.
Φιλοξενία σου λέει μετά..
:-)
Να προσέχεις:-)
δεν ξημερώνει..
έχω πείσει τον εαυτό μου πια!
κι ο σκίουρος στην απέξω ε;
καλααααααα
καμιά φορά με ενοχλεί το μπλακ αουτ στον ουρανό αυτής της πόλης.κοιτάς ψηλά και "κυνηγάς τα αστέρια με το τουφέκι.."
ε,αυτή την ξαστεριά τη βρίσκω πότε-πότε στα φώτα της πόλης.
(το καλοκαίρι στο χωριό μου πάντως βλέπω ωραιότατα την κανονική ξαστεριά!)
λίγο άσχετος ίσως ο συνειρμός...τεσπα!
@diva, μόνη σου ποτέ.. Μια ντίβα πάντα κάτω από το βάθρο έχει τουλάχιστον ένα θαυμαστή. Τον θαυμαστή της.
@kat, εμένα αυτό τον καιρό με πειράζει τόσο που όταν ξυπνάω εκεί κατά τις πατριωτικές έξι δεν έχει ξημερώσει και πρέπει να περιμένω ευτυχώς μέχρι τις επτά παρά τέταρτο. Κι αυτό δες το μακροσκοπικά.
@σκίουρε, δεν θα άφηνα ποτέ ένα σκιουράκι στην απέξω, μην φοβάσαι!
@perssefoni, οι συνειρμοί δεν είναι άσχετοι, ιεροί είναι.
Post a Comment