Tuesday, April 19, 2011

Ο Σταυρός


Θα άρχιζα αν μπορούσα αλλά δε μου αρέσει ο επαναληπτικός δρόμος
ανθρώπινες προσπάθειες απόπειρες μικρά γεγονότα συμβάντα
κάθε τρεις και λίγο πράγματα όλα που μπορείς να δεις και πέρα από την πραγματικότητα
και μέσα απ' την πραγματικότητά τους να τα εξιδανικεύσεις
ο σταυρός ας πούμε που πάνω του σε λίγες ώρες θα σταυρωθεί εκεί ψηλά ο χριστός
άλλο τόσο θα ήθελα κάθε στιγμή να μεταχειριστώ όσο γίνεται λιγότερα λόγια
να περιγράψω το συναίσθημα όχι γιατί είναι κάτι τόσο απλό
αλλά γιατί είναι κάτι τόσο αυτόνομο
έχει μια αναπόδραστη ανάγκη για λέξη να το περιγράψει
όχι εγκώμια, καμία άλλη εξήγηση είτε ευχής έργον
ή και τη σιωπή ακόμα
στο σώμα του έχει σημάδια στο σώμα και στο δωμάτιο
ο κόσμος γέμισε σημάδια σκίζονταν στα δυο, δεν ήταν χάρτινος
σπάραζε κι αιμορραγούσε.

4 comments:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Να ευχηθώ από καρδιάς μέσα από το σπαραγμό και την αιμορραγία το φως της αγάπης να φέρει χαμόγελο, αισιοδοξία και ελπίδα

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

quartier libre said...

@
Καλή Ανάσταση, Αντώνη μας !

αγάπη :)

Aντώνης said...

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές!

Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη

7Demons said...

Οι επαναληπτικές (μας) σταυρώσεις δεν είναι εξιδανικευμένες-είναι ο προσωπικός μας πόνος για μικρά και μεγάλα,για οδυνηρά και τραγικά στις μικρές ή μεγάλες ζωές μας.



υγ.Ποτέ δε θα φτάσουν οι αναπόφευκτες λέξεις.Είναι όμως η μόνη παρηγορία μας...