Διαλέγω τρία χρώματα: Άσπρο, γαλανό και γκρίζο. Αδυνατώ να προσδιορίσω ακριβή τονικότητα. Είμαι υπόλογος επειδή πάσχει το προς αναμετάδοση αίτημα στην καρδιά σας. Αναφέρομαι πάντως σε ουρανό, επομένως χρειάζομαι κάθε αυτοσχεδιασμό σας. Το απόγευμα κοίταζα στην πλευρά όπου δεν έδυε ο ήλιος, φώτιζε δηλαδή καθαρά, δεν έβαφε, τα σύννεφα. Τα έβαφε απ' την άλλη μεριά, δεν κοιτούσα το ηλιοβασίλεμα. Τα σύννεφα έδειχναν ότι δε μετατοπίζονταν. Αυτό κοιτούσα. Η ανάμνηση έγινε υπενθύμιση και βράδιασε όπως - όπως. Το περίγραμμα που διαμορφώνω είναι αυτή τη στιγμή μια ακόμα μνήμη αναζήτησης. Δεν αναπαράγεται καμιά νοσταλγία γι' αυτό δεν καταφέρνω καλά να θυμάμαι, γι' αυτό επιχειρώ την ανακατασκευή κι έχω ανάγκη τη βοήθειά σας.
2 comments:
@
ο ουρανός είναι ωραίος πάνωθέ μας,
κάθε εποχή
κάθε ώρα
σε κάθε χρώμα τολμώ να πω...
γαλάζιος φωτεινός,
άσπρος από φως ή από σύννεφα μπαμπάκια
και στα βαθειά χρώματα του δειλινού
και στο γκρι του χειμώνα,
ακόμα και κατάμαυρος τις νύχτες
με τ΄αστεράκια του...
ακόμα και τα χρώματα της θύελλας,
ωραία είναι κι αυτά !
ο ουρανός πάνωθέ μας !
ξέρω ότι δεν είναι ανακατασκευή αυτή η σκέψη...
να είσαι πάντα καλά !
Μνήμη.
Post a Comment