Μικρές εικόνες VII - η φαντασία

Κι όταν θα έχεις να κοιτάς παραπέρα, θα υπάρχει ακόμα στη ανοιχτή θάλασσα εκείνη η τόσο μικρή σπιθαμή που δε βούτηξες, στον απέραντο ουρανό θα υπάρχει νύχτα μέρα εκείνο το δειλό σα παιδί που σου μοιάζει αστέρι, εκείνο το αχνό σύννεφο που δεν τόλμησες να μετρήσεις ή να πιάσεις φοβήθηκες - κυρίως για να μη χαθεί o αέρας o κοπανιστός, καθώς είπες- όπως ακριβώς μέσα στο ατέλειωτο αίμα υπάρχει από πάντα όχι μετάνοια μα λαχτάρα και θέληση για κει που δεν έφτασες. Έστω κι αν δεν υπήρξε στιγμή η πιθανότητα ότι μπορούσες να φτάσεις.