Tuesday, February 10, 2009

Νεφελοκοκκυγία


Χτες βράδυ μύρισα ξαφνικά μέσα μου κοτέτσι...

Στάθηκα εδώ και δεν έφτασα παρακάτω γιατί διακινδύνευσα στην ερώτηση πού πηγαίνω και ήξερα τί ήθελα μόνο που να με εμπιστευτώ δεν μπορούσα και τρόμαζα μέσα στα όνειρα από το χάος που θα είχε μια πτώση στο κυνήγι των ονείρων. Έχω υψοφοβία, τί είναι κυνήγι; Να πηδήξω από τα σύννεφα δεν θα ταν συντριβή στο έδαφος, θα ταν καταβύθιση στη θάλασσα κι όσο ψηλότερα σταθείς τόσο βαθύτερα βυθίζεσαι λένε. Δεν έχω υψοφοβία τελικά. Είμαι απλά προκατασκευασμένος κότα.

7 comments:

Anonymous said...

έκανα μήνυση στο κατασκευαστή μου αλλά μου έκαναν έφεση απο το βασίλειο των ζώων.
ξεπεσμένος κόκορας λοιπόν.
(χωρίς κοτέτσι και αυγά.)
εύγε.

μέρα μας καλή.

Jirashimosu said...

Nai alla ekeino to yperoxo kotopoulaki tis Disney ap' oti vlepw;-)

maya said...

όσο πιο πολύ το διαβάζω
μαρέσει και περισσότερο ...

καλημέρα
χχχχχχχχχχ

tovenito said...

εγώ φοβάμαι αυτούς που λένε ότι δεν φοβούνται.

quartier libre said...

@
κι εγώ, κότα.

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... said...

Και γιατι οχι;
Νομιζω κοτες ειμαστε λιγο-πολυ ολοι...(οταν θελουμε...!)

Καλο ξημερωμα!

Anonymous said...

ο φοβος του υψους δεν ειναι για το ενδεχομενο να πεσεις.. αλλα για το ενδεχομενο να πηδηξεις...