Thursday, March 31, 2016

Το Πραιτώριο



Στόμα κλειστό περιορίζεται όλο περισσότερο με το χρόνο καμπ- όσο να γίνει σε βράχο κελί κάθε χρόνο απέξω πληθαίνουν οι πολλοί κι οι τεράστιοι θέλουν να πιστέψουν κάτι καταφέρνουν να εγκλωβίσουν - και να σταυρώσουν. Κι αυτό το λένε αγάπη Μα εγώ κλείδωσα την απάτη στα δόντια μου Κρεβάτι από τίμιο ξύλο πάνω στο προσκέφαλο ο εαυτούλης μου σταυρωμένος δυο πόδια σ' ένα παπούτσι να χω να συναλλάζω χιτώνα απείθαρχη διαδικασία πήγαινέλα πήγαινέλα μασώντας ροδοπέταλα όταν σταματώ ανθίζουν της φωνής μου τ' αγκάθια

Thursday, March 24, 2016

Νεφελοκόκκυγας


Υπόψιν παντός
κατά το ήμισυ
ένδεια
φερόμενου
Ένα ποίημα για το θέατρο τέχνης
Παιδιά της Ελλάδος, παιδιά
υπήρξαμε
Και σμηνίτες
Να χάναμε κανα κιλό
- όπως τότε στη βασική εκπαίδευση
Να ελαττώναμε κάπως τη βαρύτητα μας
Να φλερτάραμε με τα έλατα τα ψηλάααα
εκπεπτω
Κότες χαμηλάααα
στο τίμιο χώμαα
μιας ορχή
στρας
Να μη βράζαμε στο ζουμί μας
αυγά μελάτα,
[*εμείς, παιδιά κλωσσόπουλα,
Παιδάκια
Φτερωμένα
(σκηνική οδηγία: στιγμιαίο ενσταντανέ σε ρυθμό τσάμικο
και ανάποδη φιγούρα
φλικ
{φλοκ}
φluck)]
να
πουπου
Λιαζόμασταν
[☆ (σκηνική οδηγία:
ήχος και αστραπή από
απανωτά
φωτογραφικά φλας]
Να γινόμασταν σπερματοζ
ωάρια
ανεξέλεγκτα,
ανελέητα
αμελητέα
της κλάψας
δρεμπαίτες
Να ξανά
γραφαμε
τους
ξέφρενους Όρνιθες
Να μη μέναμε
Αναξιοπαθούντες
κότσυφες και κουρούνες
σε πνύχτες στενωπούς
Και σε υπόγειες παρόδους
Φουλαριστοί να μην προστρέχαμε ντουγρού
στη λεωφόρου του Συγγρού,
ρε φίλε.

Ο συνοριοφύλακας (ή το τζάμι)


Στο λοξό κοίταγμα 
της πραγματικής εικόνας 
μπορεί να μην υπάρχει
το πουλί που κοίταξες
αλλά αυτή ακριβώς
η απουσία μπορεί
να συμπληρώνει την εικόνα.

Thursday, March 17, 2016

Η αυλή


Απόψε στ' όνειρο 
πολύ νερό και χώμα 
για πρωινός καφές

[*μια ανταπόκριση μελαγχολίας
του ευκαιριακού

από τον ποιητη
άμα και κριτικό
όπως έγραφαν τα βιβλία
για τους πρώτους ελληνιστές]

Ίσιο το χώμα
Πότε πότε ρίζες
από κάτι δέντρα λυγερά που κόπηκαν νωρίς
έσερνα τα πόδια μου
έσκυβα να βοηθήσω με τα χέρια
οι ρίζες γίνονταν κόπρανα στα χέρια μου
ξημερώματα στη βροχή
μια σκια
ο πρώτος μου ξάδερφος
πήρα να ανάψω ένα τσιγάρο
και βρέθηκα ν' ανάβω
με σπίρτο τον αναπτήρα
- δεν έπρεπε να με βρει ξύπνιο

Monday, March 14, 2016

Αμόλα καλούμπα ΙΙ


Από το πρωί πάλι σήμερα στο κεφάλι μου ο ουρανός
Ένας ανέφελος χαρταετός πεταρίζει
Όχι γαλανόλευκος, όχι δικέφαλος
Πολύχρωμος,
Ένας ασφόδελος χαρταετός
Παρέα με άγνωστα φιλαράκια του, άλλους
Η ατμόσφαιρα πεντακάθαρη
ανεβαίνουμε αυτοκίνητοι το βουνό

[*στο ραδιόφωνο παίζει η φωνή ενός
προσφάτως αδικοχαμένου λαϊκού βάρδου
δάνεισε κι αυτός τη φωνή του
στον Πάνο Γαβαλά,
τον Αγγελόπουλο,
το Διονυσίου,
το Μητροπάνο κ.α.
(ε φυσικά και τον Καζαντζίδη!)
να ψάλλουν εν χορώ
λιώμα στο γκρεμό
το δωδεκάλογο του γύφτου
"Στραβοί, κουτσοί
στον άγιο Παντελεήμονα!"]
Δεντράκια άπειρα μετρημένα παντού
μία μία μετράμε στα μάτια μας τις πευκοβελόνες
Ζωσμένοι πευκοβελόνες παντού
Στην αισιόδοξη πλευρά της πατρίδας
που φώτιζε κάποτε ήλιος καθαρός
κι άστραφτε χώμα κυπαρισσένιο
Από την πλευρά που ο πατριώτης δεν ένιωθε
δέσμιος στρατιώτης του ΕΑΜ
ή του ΕΛΑΣ
μα απολυμένος
Ταξιδευτές δεν είμαστε εμείς
Ταξιδευτής ειναι ο ουρανός
Γαλανός, φιλτισένιος
φωτεινός, όχι φωτισμένος
Όχι τα κουφάρια μέσα
Έξω τα κουφάρια
Μπροστά στα μάτια
διψασμένα για φως
άδεια μάτια
Μια στιγμή ανεβαίνοντας
τίποτα πια
εδώ
Φορτωμένο βαρυσήμαντα κάμποσο κάτι;
 Όχι, τίποτα, άστο
Αμόλα καλούμπα.
Μια στιγμή
να κατανικήσω
τη βαρύτητα
Αμόλα καλούμπα
Να πάρουμε λίγο τα πάνω
Μια στιγμή να λαχταριστώ, όχι να λαχταρισμένω.
Λέω στιγμή
πατάω στο πληκτρολόγιο
ανορθόγραφα πλήκτρα,
γράφω στυγνή
Ανορθόγραφες στιγμές
Στυγνές
Λόγια του αέρα
Η μάσκα του χαρταετού
μια ίδια καθαρή πολυκαιρισμένη
μουτσούνα
πασαλείφτηκε όσο πασαλείφτηκε μέχρι χτες
σήμερα ρίχνει καταγής
κατακρεουργημένο to μπογιάτισμά της
Το αρνήθηκε
κουράστηκε να φτασιδώνει κι αυτή εντυπώσεις
σήμερα φόρεσε
ένα καινούργιο αλλόκοτο χρώμα
μια πρωτόγνωρη αλλόκοτη καινούργια της παραλλαγή
Μια καθαρή δευτέρα παρουσία
Αχ, να μπορούσα τα αιολικά α, Σαπφώ,
να τα βγάλω κι εγώ Κέλομαι σε, Γογγύλα
Και στ' όνειρο απόψε η μάνα μου καθάριζε κρεμμύδια
Χωρίζαμε το ρύζι απ' τις φακές
Κλαίγαμε ξερά, χωρίς λυρισμό
από πειθαναγκασμό
πάνω από τον καφέ της παρηγοριας
Κι αχνίζανε τα προσωπά μας
Γκρο πλαν
μελό ελληνική ταινία
Γκρέκλυγμγουντ
Ανάμνησις:
Μια μέρα κάποτε
χρόνια πριν ταξιδέψω ψηλά
πάλι πίσω στο χρόνο
σα να τανε βουνό απύθμενο το βάθος
θυμήθηκα το παιχνίδι
με τον αδερφό μου και τη χαμένη μπάλα
Δύο παιδιά δύο μπαλόνια
Αδέλφια τα παιδιά
Μπαλόνια για τα πανηγύρια
Με ήλιο φουσκωμένα
παίζουν σαν αδέλφια που΄ναι τα παιδιά,
Κι ένα, το σοφώτερο, το μεγαλύτερο
αυτό που έχει νταλακιάσει καλύτερα
χάσκωντας περισσότερη ώρα στον ήλιο
αφήνει λεύτερο
το πολύχρωμο μπαλόνι του άλλου
Το μπαλόνι υπερίπταται, απομακρύνεται, πάει
Τα παιδιά κοιτάζουν πώς αφήνει τη γη
Το μπαλόνι ανεβαίνει
αφήνει τη γη το μπαλόνι
Ο αέρας ο κοπανιστός
Κερδίζει τις εντυπώσεις
Από τον αέρα τον κοπανισμένο
Μαζεύονται κι άλλα παιδιά
Όλα χάμω στη γη
Κοιτάζουν το μπαλόνι
Με ένα μπαλόνι δικό τους
στο χέρι σφιχτά κρατημένο
ίσια καρφιά και ξαπλωμένα
στις πέτρες παιδιά
νιώθουν πρώτη φορά
απώλεια
αφαίρεση τί θα πει
με μια τσιχλόφουσκα σακούλα
απ' τα τζάμπο

Saturday, March 12, 2016

Ινδιάνικο


Άπειρες εκτάσεις ξαπλώνονται στη μασχάλη σου
από κει ξεκινούν δυτικά ραγάδες και τύψεις

 ~

"Κόβω καρδιές απ' τον αφαλό"
χτυπώ τατουάζ
ερυθρόδερμος να σταθώ
ως την άλλη άκρη του κόσμου

Thursday, March 10, 2016

Νέος της Σιδώνος, Αθήνα 2016 μ.Χ.


Ο κόσμος πάει με την ταχύτητα
Εγώ τρενάρω τη βραδύτητά του
με ένα δεύτερο τόνο 
στην έλξη του αναφορικού

Monday, March 07, 2016

Απόκριες είναι


Το λάθος τη σωστή στιγμή
Το ατύχημα στην δεδομένη του ώρα


Το τέρας
πήρε θέση
στο καρνέ ντε μπαλ
μια πεντάμορφη
τρομοκρατήθηκε
επιτέλους
γιατί την έπιασαν
στα πράσα
δίχως γοβάκι


Ο κλόουν εφιάλτης
Στα όνειρα του χαχανούλη


Κίτρινες κάλτσες ο Μαλβόλιο
Πράσινο σώβρακο ο Πήτερ Παν
- και ο Πουκ;
φόρεσαν κι οι τρεις παλτό πανωφόρι

το ίδιο καφέ ψαροκόκαλο πανωφόρι
να μην κολλήσει ο ένας τον άλλο
Παντού χώνεται κι ένας τρίτος

ένας καρκινοπαθής
καπνίζει πάλι
σε μπαλκόνι διαμερίσματος
μόλις του απαγόρευσαν το κάπνισμα
μέχρι νεωτέρας


Όλο στίχοι στίχοι στίχοι
στιχάκια
ασσύμετρος ποιητής
ντύθηκε
αδιευκρίνιστα κι απόψε
φασουλής ή πιερότος;


αποστασιο - π -
οίηση

προχειρότητα
φλύαρη αναφορικότητα
δήθεν μινιμαλισμός
χαντακωμένη ελληνικότητα


Όλα όσα είδε
ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν
στο "Τι είδε το φεγγάρι"


"Πίπες", "χέστηκες"
"Γυρίσε πλευρό"



Το καρναβάλι στη γειτονιά τετραγωνίστηκε.
Όρθες γωνίες στατιστικών εκκρίσεων

Ολογράμματα καταγραφής
αίμα από τη μια
σπέρμα από την άλλη
Έφερε ένα γύρο φέτος η Αποκριά
τριγωνομετρικά ημισφαιρίδια αμφιθυμίας
Χασάπη, γράμματα!


Σε κυβους υποτιτλιζώμεθα

*οι φώτο είναι έργα του εικαστικού Antonios Fikos